Hissederken çaresizliðimin nedameti
Býrakmýyor bir türlü seni anmadan
Ýçime senden bir þey düþmeye görsün
Uzak diyarlarda biçare periþaným ben

Tüm heybetinden yoksun kor ateþler
Seni özlemekten kahroluyorum ben
Nasýl bu kadar her þeyi kapsýyorsun
Sensizliðin boþluðunda avutuyorsun

Biliyorum geceler senin sadýk dostun
Geç vakitlerde hala ayakta yazmaktasýn
Mýsralarýnýn arasýnda kaybolmaktasýn
Sevdayý, dinmeyen aþký yaþatmaktasýn

Nerdesin ey can seyrederken balkondan
Gemilerin seyrettiði denizi inleyen martýlarý
Sende ki ummaný, yüreðinde ki okyanusu
Salýver ey yar ellerim bir an kavrasýn onu

Esmeyen bir rüzgârýn adýmlarýyla yürürken
Sensizliðin çaresizliði bir hançerdi sanki
Her adýmda saplanarak yarayý deþen sýzý
Seni yaþatýyordu bana bir nefes vermeden

Gözyaþlarýn tesellim olmuþtu tutunacak
Benim için olmasa dahi bir yaþtýr akacak
Senin melalinle solacak, bir gün konacak
Günlerin hasretiyle seni zikreder dururum