Þehir sormaz ölürsen… Dibine bir yerlere gömerler anlamazsýn.

Karanlýðýn turuncu þapkalý çocuklarýný görüyorum rüyalarýmda. Kafalarý güzel sarhoþ ve pembe. Su yosunu düþlerimde badem aðaçlarýna kurulu salýncaklar, huzur tenha bir þey. Yosma dikenlere takýlýp düþüyorum dizlerimin üzerine her defasýnda aðlatýlarak uyanýyorum. Kadýnlar acýtýyor sanma sözcükler acýtýyor artýk. Yazýp kanamalar var avuçlarýmda, öfke intiharlarýný asmýþ birileri dudaklarýma.

Kendini tanýma sürecinin sosyal çýrpýnýþýnda kalýyorum bazen. Merkez soldan aðrýlarým var. Kalbe yakýn, kalbe zarar. Tren garlarýnda kaybolma heveslisi birkaç tuhaf aný var içimde. Bankamatiklere yatýp zengin uyanacaðýný sanan çocuklarýn masum hayalleri kemiriyor zihnimi. Sarý sayfalarda umutlarým, dar koridorlarda intiharlarým. Toplamýna yaþama süreci belki de sevinci demeyi öðretildim. Bildiðimden deðil ezbere gidiyorum iþ görüþmelerine. Ezbere sözlüleri beceremiyorum kahretsin. Þurada doðdum, þu kadar iyi biriyim, çok acayip eðitimliyim diyemiyorum! Nah bu kadar saçma iþte her þey… kovuluyorum…

Mutluluðun resmi sorulduðunda kaçacak delik lazým oluyor. Her soru fütursuzca sorulmasýn istiyorum. Sorularýn bazýlarýný sormayýn iþte… Ben size sorunlarýn hepsinden bahsediyor muyum!

Þehir sormaz ölürsen… Dibi doludur bazen rasgele gömerler ölünü bulamazsýn.

Erkekliðini cebinde taþýyan arkadaþlarýn olur bazen, normaldir sinirlenmeye lüzum yok. Bir anda çýkarýr cebinden falan kýzla özdeþleþtirir þekilsel öyküsünü. Tuhaf sözcüklerle sakýz gibi anlatýr, sakýz gevþektir içine yapýþýr. Dinlersin uzun uzun ses etmeden. O sana öðretmen olmuþtur artýk, sen de onun kadýnlardan bir haber mecburi talebesi. Kýrk dakika deðildir bu ders ömür boyu sürer. Belli dönemlerde çýkarýr cebinden erkekliðini senin teneffüsün o an biter. Oturur ondan öðrenirsin kadýný, erkeði. Tuhaftýr, seni sana anlatan bir sosyal sakatlýk yaþarsýn. Özürlüdür bir yanýn, kaçamazsýn.

Samimi olmayan ikramlarý geri çeviremezsin küstahlýktýr. Senin küstahlýk edebilme hakkýn elinden çoktan alýnmýþtýr. Onu da içirirler, içersin. Sonra ben koyun muyum? sorgularýna gömersin de kendini bir süre geri alamazsýn. Sistem tokatlar ayýlýrsýn, kadýnýn öper yeniden bayýlýrsýn. Böyle garip tekrarlara þifa niyetine sarýlýrsýn.

Þehir sormaz ölürsen… Dibi karanlýk olaný kimse sormaz aslýnda ayýptýr söylenmez ulu orta. Ben söylemiþ bulundum hadi iyisin, bu ara terbiyesizim.

Sabah olur tanrý güneþi gönderir. “Ýþte mucize” dersin, akþam ne diyeceðini hesapladýn mý? Hesaplamadýn çünkü bilemezsin. Ezbere yaþamýnýn hoþ sözleri çýkýp gider içinden. Nerede kaldý þairliðin? Ayýp ettin kendi mucizene. Mucizen için sakladýðýn bütün tenhalarýný yok ettin, aferin.


Alican Doðar