Bütün sanatlarda insaný þaþýrtan bir yan vardýr. -Alain
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Lakin þaþýrtýcý olan yaþým henüz birbuçuk yaþýmdayým Küçücük bebeðim yanýyorum aðlýyorum caným babamýn kucaðýndayým Bahçemizin çitleri uzantýsýnda bir ileri bir geri Acýmdan serinletilmeye çalýþýlmaktayým of çok acýyor caným Katýlýrcasýna aðlýyorum kaynar su dolu kazandan yandým Izdýrap yüklü yaþantým böyle baþladý tatlýdýr caným Þu an sanki o aný yaþýyorum kahroluþlardayým Ilýk rüzgarlar okþasýn istemiþtim bal renkli saçlarýmý Mutluluklar istemiþtim anacýðým sarsýn minicik bedenimle beni Acýmýn çokluðundandýr belki sevilmediðimden neredeydi benim annem Neden yalnýzdým kaynar kazanla oynadýðýmý sanýr iken Niçin görmedim hiç onu birbuçuk yaþýmdan sonra Elem doluydum niçin annemin kucaðýnda deðildim ben Maaleseflerim baþlamýþtý maalesef bu böyle devam edecekti Benim altýmý baðlayýp bezlerimi yýkadý hiç yakýnmadý Analýk babalýk edip hem iþine gücüne baktý Böyle neden yaptýðýysa annemin yanlýþ acýmasýz davranýþlarýydý Annemden ayrýldýldýðýmda yaný baþýmda can babaannem vardý Muhabbetli bir ortamda bulmuþtum kendimi sanki anamdý. Kara yaslara büründü yine içim caným kardeþim Anamýn karnýnda idi o ayrýldýklarýnda anam babam Rüya gibi yaþam annem babam yok oldu kardeþim Dün gibi hatýrlarým kalbinin üzerindeki kara benlim Eriþti annem ile yetiþti özlemi babamýzdý gideremezdim Þimdi biliyorum baba sevgisinin yerinin dolmadýðýný bildim Ýyi dürüsttü yakýþýklý kardeþim onu çok severdim Maalesef onu da on iki eylülde kaybettim. Allahtan tesadüf ayný idi analýðým ile adýmýz Ne korkular yaþattý küçücük bedenime ruhuma cadaloz Anne lafý aðzýmdan çýkmadý ona tam zýddýz Layýk olamadý yazýk o da babamýn varlýðýna Izdýraplarý sürdürdü bana babaanneme babama yine ayrýlýk Ðümledi hayatýmýz bana edilen iþkencelerden bittim ben Ilýcýk minicik ben üç yaþýmda iken zalim Müfide analýðým tarafýndan kuyuya atýlacak oldum yalnýzken. Ýyilik ve kah acýyla geçen uzun zamanda Kavrulurken kendi halimde ben kardeþim olmuþtu yeniden Ýyi dedim sevindim o zaman hemen görmeliydim Kara kuru suratsýz bir kýz gördüm sonunda Ilýman bir yaklaþýmý yoktu ablasýna hiç buzlaþtým Zira ayný annesiydi besisi de oldukca iyiydi Ýyi olmayan onlarýn dolaplarýnda kýymalar kokar çürürdü Koca ninem yani babaannemle benim aþýmýz kýtlamaydý Ýhtiyar nineciðim muhakkak yemeði güzel yapmasýný bilirdi Eski zaman kadýnýydý idareliydi akýlda zaten alimdi Riyaziyesi iyi olduðundan aybaþýný muhtaç düþmeden getirirdik Kendisi ilk okul müstahdemliðinden emekliydi eli kolu.. Elini sonuna dek þiþik ve sarýlý gördüm. Kendimi yedim buna ben hep çok üzüldüm Kýrýk deðildi çýkýktý öyle de kaldý yaptýramadý Aradan bir yýl geçince bir erkek kardeþ.. Rahatlýk bu yine bir kýz kardeþ daha Daha ilk anda onunla içimiz ýlýþtý gülüþtü Ey Allahým demem gereken þükürdür kardeþim minicikken felçlendi Þekerlerden tatlý kýz artýk ölene kadar yatalaktý Doktorlar dualar kar etmedi o iyi olmadý Acý çekmiþ cennet kuþum ölürken acep nedendi Hayatýmýn yanýnda deðildim sonunda yüzü ayný bendi Allahým yanýyor içim acýlar biliyorum Takdiri-Ýlahindendi. Ben caným babaannemi annem bildim çok sevdim Anne sýcaklýðýný anne þevkatini onunla yüreðime sindirdim Bembeyaz ay`ým oldu gönlüme hep güzellikler doldurdu Ah yeri doldurulamayaným ah özleminle yanýp kavrulduðum Anneciðim benim caným anneciðim sana nasýl hasretim Nasýl bensiz duramazdýn hep ellerindeydi ellerim anneciðim Nafile ben artýk sensizliðin þevkatsizliðine þerliðine dayanamýyacaðým Eðer bana ihtiyacý olan canlarým olmasaydý yalvarýrdým Mutlak hakime yüce Allahýma beni al yanýna. Eskiden tanýþmýþtýk ikimiz henüz on üç yaþýmýzdaydýk Þelale misali aktým sana derdi yýllarca aþýk Ýnsan olarak ilk kullar gibi Ademin Havvaya Mecnunun Leylaya tutkusu gibi aþkým ölümsüzdür derdi Keskin delice bakýþlý güya beni çok severmiþ Anlatsýn da külahlarý inandýrsýn lafý bana boþ Yaptýðý iþkencelerin hesabý olabilseydi derdim ardýndan koþ Izdýraplarýma ýzdýrap katýcýlarýmdan oldu senelerce baþý boþ Nedamet nasýl olsun vicdan olmayan gönülde hoþ Varýmý yoðumu yiyen en son kanýmý kurutaným Annem oldu nihayet demiþtim yanýlmýþtým o acuzem Letafeti yok letafeti ele sahte bana vur ellim Ýnce yollar insan bilip düþününce buymuþ kaderim Dualarýmda devam ederim onu Allaha havale ederim Ekmeðimi ben koparýp da yerim onu Allaha havale ederim Müfide der ayný kaderde iki can heder. Eþim ve Ben
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © MÜFÝDE DECDELÝ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |