Yaz geldi, yollar açýldý ve tabii pkk yine ziyaretimize geldi. Yine kan…yine terör. Caným ülkemin bitmek bilmeyen çilesi. Pkk, El-Kaide, adýný bile bilmediðimiz bir topluluk, sen, ben her kimse yine can yaktý. Elbet aklýnca kazancý vardýr. Bizim hiçbir zaman anlayamayacaðýmýz türde bir kazanç. Öyle bir nefret düþünün ki, kendi hayatýný bile hiçe saysýn o nefret uðruna, öyle bir nefret düþünün ki, orada ölecek insanlarý hiç düþünmesin, kendisi gibi canlýlarý öldürmeyi göze alsýn. Ýnanýlmaz!

Bugün ilk önce Türkiye Ýhtilalci Komunist Partisinin üstüne kaldý olay. Öyle ya, ‘Komunistler bölücüdür. Her þey beklenir onlardan.’ Sonra birlik yaptýðý bir açýklamayla canlý bomba Güven Akkuþ’un 1997 yýlýnda girdiði hapisten sonra birlikle baðlantýsýný kestiðini açýklamýþ. Evet bombacýmýz sabýkalý, ‘tipinde meymenet yok’ denilecek türden bir insan. Her neyse, bu önemli deðil. Esas önemli olan benim korktuðum þeylerin yeniden olacak olmasý hatta hafiften olmaya baþlamasý. Bizlerin klasik tavrýdýr; Olay olur, sonra herkes eleþtirir, aðlar, sýzlar, ‘suçlular bulunsun’ veya ‘artýk bitsin bunlar’ diye yaygara koparýr. Sevgili devletimiz ise her zaman olduðu gibi halkýnýn sesini duyar ve suçluyu bulur bir þekilde! Bulur…bulur…Bulur da ‘suçlu’ gerçekten suçlu mudur acaba? Hayýr, derdim Dosteyevski misali ‘suç ve ceza’ deðerlerine, izafiyetine girmek falan deðil. Benim ülkem fazla irdelemez, düz beyinliyiz bizler. Bir suçlu çýktýðýnda ortaya olay kapanýr unutulur ama hiç o suçluya (veya arkasýndaki örgüte) sonra neler olduðunun, o kiþinin (ve arkasýnda bulunan örgütün) gerçekten suçlu mu yoksa sadece üstlenen biri mi olduðunun üstüne düþünülmez. Tabii unutulmasý gerekir böyle pis olaylarýn ama adaletin doðru bir þekilde saðlanmasý da gerekir, prim vermemek de gerekir. Amma ve lakin suçlu bulunmuþtur. Daha ne istenebilir ki? Peki ya suçlu hapishanede krallar gibi zamanýný geçirip sonra meydanlara yeniden çýkýp benzeri þeyleri tekrar ve tekrar yapýyorsa? Ki söylediðim þeyler olmamýþ þeyler deðil. Bazýlarýný duyuyoruz ve duymadýðýmýz, üstüne gitmediðimiz bir sürü olay olduðunu da biliyorum. Ya da canlý bomba gibi suçlunun öldüðü vakalara bakalým, ölmeyip sadece giriþimde bulunan, yakalanan canlý bombalara ne oluyor acaba? Zaten ülkemde adalet, hukuk kavramlarý iyice allak bullak oldu artýk. Sonunda çok beklenen patlamalarý da görüyoruz. Ülkemizdeki adaleti adaletsiz bulan insanlar kendi adaletlerini kendileri uyguluyorlar. Yavaþ yavaþ görüyoruz bunu. Yozgat’ta, maçlarda…Polisler etkisiz eleman olacaklar yakýnda bahse girerim. Zaten hafiften öyle olmaya baþlamadý mý? Neden ortalýk kontrgerilla kaynýyor? Neden derin devlet diye bir mevzu can yakýcý? Ýþte hepsi kendi adaletlerini uygulayan insanlar ve kimse bir þey yapamýyor. Bu yüzden yeraltýnda bizlerin bilemeyeceðimiz bir sürü olay olup bitiyor bence. Sonuçta adalet, hukuk zaten sakat kavramlar ve bizler de düþüncelerimizi söylemiyoruz pek fazla, takip etmiyoruz, unutuyoruz, kolay tatmin oluyoruz bir çift lafla. Bildiðim tek bir þey var, o da; Köydeki Ahmet aðayla, lüks malikanesinde yaþayan Ahmet bey’in pek bir farkýnýn olmadýðý. Bunu da ayný ülkenin vatandaþý olmamýza baðlýyorum. Bizlerin en büyük özelliði çok kolay tatmin olup, kanmamýz, unutup gitmemiz ve duyarsýzlýðýmýz. Seçimler örneðine bakalým; Meþhurdur bir, iki tansaþ torbasýna oy verme olayý. Köydeki Ahmet Aða hemen o bir, iki torbaya tatmin olur ve ‘bu herif iyi buna oy atak’ der. Ahmet Efendi’ye bakalým; ‘Oy atacak adam mý var? Þu ….. kötünün iyisi ona oy atalým’ veya daha da kötüsü; ‘ Oy falan kullanmam ben. Oy atacak adam yok.’ der. Oysa hiç irdelemeyi düþünmez. Sadece görünen mi var? Görünen dýþýnda baþka kiþiler yok mu? Veya seçim ülkem için ne kadar önemli? Geleceðimiz için önemi ne? Çocuklarýma nasýl bir ülkeyi emanet edeceðim? Samimiyet var mý? Sonuçta olay öyle ya da böyle þuraya gelir; Ahmet aðayla, Ahmet Bey arasýnda hiçbir fark yok.

Günümüze gelelim; 23 Mayýs 2007. Dün baþkentimizin göbeðinde bir canlý bomba patlýyor. Altý ölü veriyoruz, bir sürü de yaralý tabii. Bugün belirlendi canlý bombanýn kimliði. Olaydan en çok etkilenen yer olan Anafartalar çarþýsýna, belediye çoktan el atmýþ, çarþý elden geçiriliyor. Her þeyden güzeli çarþý çalýþanlarýnýn olaya tepkilerini gösteriþ biçimi. Çarþýnýn her penceresinde bir bayrak asýlý, güzel bayraðýmýz, Türk bayraðý her pencerede. Olayýn bizim üzerimizde nasýl bir etkiye sahip olduðunun göstergesi ve tabii düþmanlarýmýza karþý verilebilecek onlar için en korkutucu ve en güzel cevap. Her zaman derim, beni her þeyden çok duyarsýzlýklar korkutur. Hele hele ülkemle ilgili konu olunca daha da çok korkuyorum duyarsýzlýktan. Fakat öyle görünüyor ki, ülkemizin geçtiði sýkýntýlý dönemlerde insanlar artýk birlik olmayý ve nasýl tepki vermesi gerektiðini öðrenmiþ. Artýk yaþanan olaylarda tek bir kiþiyi veya direk sadece devleti ya da devletin baþýndakileri suçlamak da saçma geliyor bana. Hem halkýn sesi dinlenmeli derdik hem de susardýk eskiden. Ama artýk deðiþiyor. Anladýk ki, biz erteledikçe, biz gözlerimizi kapadýkça hep olacaktýr yanlýþlar, haksýzlýklar, kötü olaylar.

Evet, güzel günlerden geçmiyoruz ama en azýndan halk olarak bizler yapmamýz gerekenlerin farkýna varýyoruz sanki. Darýsý ülkemizi yönetenlerin baþýna.