Sessizlik…

Ölümsüz þarkýmýz bizim…

Eski zamanlardan kalma

Dört yanýný anýyla doldurduðumuz

Kilitli sandýklar misali

Kýpýrdamayý bilmeyen dudaklarýnda

Eriyen zaman dilimleri

Çalýyorlar þarkýmýzý

Kanadý kýrýk kuþlarýn

Göçüp gidemeyiþlerini

Yazarken duygu duvarlarýna

Mýrýldanýyorlar bizi

Dilsiz melodilerle

Bizden habersiz…



Üzgünsün biliyorum

Aðlamak istercesine

Gitmiþ gibisin biraz

Birazýnda içimde kalmýþ

Ardarda dizilemeyen

Kelimeler misali

Donuk bakýþlarýnda yaþanamamýþlýklarýn

Varsýn hala…Az biraz…

Akmayý beceremeyen gözyaþlarým

Odada çýðlýk çýðlýða büyürken

Ve her gece yeni bir acýya gebeyken

Büyütmeye korktuðum hayallerim

Ýdama yürüyen adýmlardayken…



Ayný þarkýdayýz sen ve ben…

Sessizlik…

Bir düet halinde söylenirken

Üzgünsün biliyorum

Baþlayamamýþ ve bitememiþ her þey için

Bütün zýtlýklar adýna hatta…

Büyütemediðimiz duygucuklarý

Yakma temayülleri hýrsýmýzda

Öfkemiz bize ve hayranken hala birbirimize

Hep ayný þarkýda tükeniyoruz



Sessizlik…

Söyle ve bitsin artýk…

Kalkýp gidelim bu suskun senaryolardan

Gidelim konuþan bizli dünyalara

Sevmekten korkulmayan bir þehir varsa

Oraya yerleþelim,yada sevgi deðilse bu bizdeki

Silinelim konuþan masallardan

Lal dillerde son cümleler giyelim



zerreitoz'dan zerreler(R.Betül Çetin)