bu kent
bizi birleþtiren ama
bir arada tutmayý beceremeyen bu kent
seninle son bir gece daha yaþamak
ve sonra senden kurtulmak
geliyor içimden...

bu kent
senin saçlarýný yýkardý yaðmurlarda
benim kadehimi
doldururdu senin göz yaþlarýnla...

bu kentte biz birer lekeydik
ne yere sýðdý nede göðe varlýðýmýz
bu kentte biz acýlarýmýzý kanattýk
geceler boyu...

ey vefalý kent
sen kalbimin yaralý kalmýþ
öbür yüzü
sen sararmýþ benzim
sen yoldaþým oldun
soðuk zemheri gecelerinde...

bu kent
sürgünlerimin güncesini tuttu
günlerce
hapislerinde yatýrdý beni
kurþunlara vurdu
çoðu geceler gözyaþlarýmý aldý elimden...

sen geldin sonra
bu kentin bana armaðanýydýn sen
sen geldin bana abanarak
soðuk gecelerde vardýn sadece
bedenimi kanýrtýrdýn sabaha deðin
sen benim bu kentte ki
tek varlýðýmdýn...

bu kent ve sen
nasýl apansýz geldinizse
öyle birden bire terk ettiniz beni
siz giderseniz
yitiktim
siz yoksanýz yoktum
ve þimdi yokum ...