Soðuk duvarlarý olan bir ev. Kapýnýn eþiðinde asýlý duran siyah bir palto o da ýslak. Eskiden peynir tenekesi olan fakat bu evde mühim bir sehpa vazifesi gören etajer. Þimdi üzerinde bir saat taþýyor. Yanýnda duran yatak böyle bir evin olmazsa olmazý. Tahta masa tamamlýyor dekoru. Çaða ayak uyduran mahalle kahvesinden yerlerine renkli plastikten masalar geldiði için atýlan fakat yaþamýna bu basit evde anlam bulan tahta bir masa, kýrýk sandalyesi ile beraber.
Bir çift kömür renkli göz süzüyor evi. Bu basit oda da ne kadar çok þey görüyor ve hissediyor. O gözler sanki onlarca yýlda geçiyor rutubetten dökülen soðuk duvarlardan, kapýda asýlý duran paltodan ve diðerlerinden. Yaðmuru dinliyor kömür gözlerin sahibi bir ritm yakalamak istercesine þýkýrtýlarda. Sonra gülümsüyor birden yaðmurun düzensiz týnýsýný kendi yaþamýný anlatan bir melodiye benzettiði için. Biraz daha yana doðru kayýyor, kaba etine hücum eden isyankar yayýn darbelerinden kurtulmak için uzandýðý yatakta. Sararmýþ parmaklarýnýn arasýnda duran izmaritleþmiþ sigarasýndan son bir nefes çekiyor adeta tükenen hayatýna bir iç çekiþ misali. Dumanýný mavi bulutlar yaparak gönderiyor rutubetten dökülen duvarlara ve o duvarlarý bulutlara yatak olan yaðýz daðlar olarak hayal ediyor. Güneþi hissediyor bulutlarýn arasýnda. Aniden bir ürperti sarýyor, ýlýk bir rüzgar esiyor o daðlarýn eteklerinden. Menekþelerin kokularýný taþýyor bu esinti. Oracýkta uzanýyor, yemyeþil ufka doðru uzanan çimenlerin üzerinde. Renklerin ahengini dinliyor. Tepeleri grimsi, etekleri yeþil yeþil köpürmüþ daðlara eþlik eden bulutlarý, mavi gökyüzünde gezinen nilüferleri hayal ediyor. Güneþin maviye kattýðý sarýmtýrak sýcaða çeviriyor yüzünü. Hafif bir esinti çiçek kokularý ile süslediði tertemiz bir hava getiriyor. Taptaze. Bir dirilik geldiðini hissediyor bedenine ve zihnine. Gözleri kapalý düþlüyor. Gülümsüyor.
Aniden çekildiðini farkediyor bir vakum tarafýndan þiddetle ve hýzla. Girdabýn içinde görüyor kendini. Sonsuza ve karanlýða doðru düþüyor. Kalbi buruluyor, tebessümü yitiveriyor. Gözlerini açmak istemiyor.
O kömür gözler süzüyor tenekeden sehpayý. Üzerinde duran saate düþüveriyor gözleri. Duvarlarý soðuk bir ev. Tahta bir masa ve kýrýk sandalyesi.
Hayatýnýn güçlüklerine kafa tutuyor düþlerinin yardýmý ile. Kimsenin kendinden çalamadýðý hayalleri ve sýcacýk yüreði ile..