Yalnýz dolaþmaktan, on beþ yaþýmdan beri hoþlanmama raðmen, bugün bu kadar kalabalýðýn içerisinde tek baþýna dolaþmaktan niçin bu kadar sýkýldýðýma bir türlü anlam veremiyorum. Belki de çok küçük yaþlardan beri ta ki ebeveynlerimizden ayrý gezip dolaþmayý isteyene kadar, kordonda ailem ile birlikte uzun yürüyüþler yapmamýz bu sýkýlganlýðýmýn nedeni olabilir diye düþünüyorum.
Uzun uzun yürüyüþler yapardým, Ýzmir Konak meydanýnda, kordon boyunca. Gerçekten hiç sýkýlmaz, aksine insanlarý seyreder, düþüncelere kapýlýrdým. Hayaller kurardým çoðu kez. Ama en çok zevk aldýðým insanlarý seyretmek olurdu. Bir gün veya bir saat içerisinde neler yaptýklarýný, nereden nereye koþuþturduklarýný merak eder dururdum.
Kordonda olsun Konak meydanýnda olsun insanlar hep bir yerlere koþuþturup dururlar gün boyunca. Ýnsanlarýn kordonda yürümelerinin ve belki de iþlerine giderken bu yolu tercih etmelerinin nedeni benimki ile ayný mý bilmiyorum. Her ne kadar doðallýðýný tüm dünya gibi yitirmiþ de olsa Ýzmir Kordonu'nun tadý hiçbir yere benzemiyor diyebilirim. Sabahýn ilk saatlerinde martý sesleri ve ilk vapurun hareketlenmesi ile gün baþlýyor ve hareketliliðini hiç azaltmadan gün tamamlanýyor. Konak meydaný kadar hareketli olmasa da yine de orada da gün hýzlý bir þekilde akýp gidiyor.
Her þey o kadar farklý devam ediyor ki aslýnda. Deðiþmeyen sadece kordonda yürüyüþ yapan insanlarýn yüzündeki o huzur dolu tebessümler, günün yorgunluðunu üzerlerinden biraz olsun atmak isteyen insanlarýn yüzlerindeki gülümseme gerçekten görülmeye deðer doðrusu. Aslýnda kordonun en yoðun olduðu saatler sabahýn erken saatleri ve güneþin güne hoþça kal dediði saatler. Yaz günlerini saymazsak günün diðer saatlerinde de kordonda insanlarý yürüyüþ yaparken, bankta oturup çiðdem yerken veya deniz kenarýnda uçuþan martýlarý seyrederken görebilir ve içimiz belki de bir çocuðun yaþadýðý masum heyecan gibi dolup dolup taþabilir. Tabi bunun yanýnda biraz eðlenmek isteyenler içinde, pek altýn tepside sunulmasa da, kordonda oturup biraz romantizm yaþamak isteyen bir çiftin baþýna dikilip onlara fal bakmak ya da gül satmak isteyen bir roman kadýnýný izlemek eðlenceli olabilir. Gel gelelim bu durum romantizmi deniz kenarýnda martýlarý seyrederek yaþamak isteyen çiftler için hiç de eðlenceli gelmeyebilir. Elbette ki para kazanmak için bulduklarý bu yöntemle, insanlara oldukça fazla ýsrarcý davrandýklarýný söyleyebiliriz. Gerçekten öyle çok kýzar ki bunu yaþayan çiftler, ama inanýn kurtuluþ biraz zor olur nedense. Hatta bazen pes edip, birkaç tane gül almak veya uydurma taþlarla falýnýza baktýrmak zorunda bile kalabilirsiniz.
Akþam saatleri; grupla birlikte öyle güzelleþiyor ki kordon, insanýn bu güzel manzarayý ve sakinliði býrakýp eve gidesi bile gelmiyor, özellikle yaz akþamlarýnda. Bu güzellik çok uzun zamandýr yaþanýyor deðil Ýzmir'de. Çünkü bundan yaklaþýk on sene kadar önce Kordon bu kadar geniþletilmemiþ ve yürüyüþ yapýp oturacaðýmýz yerler bu kadar fazla deðildi. Denizin hemen kenarýnda þu anda da var olan kaldýrým mevcuttu. Hemen yanýnda da pek sakin olduðu söylenemeyen cadde bulunuyordu. Öyle dar bir caddeydi ki burasý, buna raðmen buzlu badem ve midye satýcýlarý mekânlarýný deðiþtirmezlerdi. Uzun yürüyüþler yapardýk o zamanlar. Ýtiraf etmeliyim ki o yaþtaki bir çocuk için bu yürüyüþler pek cazip gelmez ve çok da sýkýcý olurdu. Ama yine de bu sýkýlganlýðým babamýn buzlu badem almasýyla son bulurdu.
Þimdilerde düþünüyorum da en son ne zaman akþam saatlerinde kordonda yürüyüþ yaptým diye. Gerçekten bunu düþünmem bir hayli zamanýmý alýyor ve uzun süre hatýrlayamýyorum. Sabahlarý bir koþuþturma ile bu kordon sefasýný sürüyorum sayýlýr. Ama hiçbir zaman kordonun vazgeçilmez yaz akþamlarýnýn yerini tutamýyor. Galiba bu uzun süre de devam edecek ve ne ben ne de diðer Ýzmirliler kordondan vazgeçemeyecek týpký kurtuluþundan bu yana olduðu gibi...