BAHARDA ZOR GELÝR TIP FAKÜLTESÝ

An gelir kendini tanýmadýðýn yabancýlarýn arasýnda, mevsimi baharýn tam ortasýnda, baþýný sana bakan hocayý umursamadan yasladýðýn sýranýn üzerinde buluverirsin.
"ben neredeyim dersin, buradayken kendim?"
Derken efendim,
Baþlar tutuþmaya olmayan demir parmaklýklar, dört duvar dar gelir, ayaðýna kilitlenmeyen prangalarsa aðýr,
kimdir beni buraya kilitleyen, nedir benim suçum?
Af gelmesi mümkün müdür? yoksa müebbet midir hüküm?

Velhasýl bir cansýkýntýsý alýr içini, volta bile atamasýn, bir nebze soluk alabilmek için on dakikalýk tenefüsü beklemek zorundasýn. Çünkü sen doktor adayýsýn...
Ýyileþtirmek pahasýna yavaþ, yavaþ ölmek. Mahkumlarýn mahkümiyetlerinin devamlýlýðý için suç iþlemeden mahkum olmuþ gardiyanlar gibi, hastalanmadan hastanede yaþayan bizlere, bir hastadan gelir yaþamýmýzý anlatmayý özetleyecek o kritik soru?
- ne zaman taburcu olacaðým doktor bey,
peki ya ben, ben ne zaman taburcu olacaðým bu týp fakültesinden?
uff uff, iyileþme ümidi yok sanýrým,
toplum kökenli bir virüs olan, büyüyünce doktor olacaðým arzusunun.

iþte halký türkiye, ahvalým böyle,
üstadým kulaðým duymuyor bugün, yaþamýn þakaya gelmediðine yönelik sözlerin ve yaþama dair þiirindeki,
"yahut, kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleðinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediðin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamýþken,
hem de en güzel, en gerçek þeyin
yaþamak olduðunu bildiðin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksýn ki yaþamayý, "
öðütlerin.

çünkü üstat kulaðým duymuyor bugün, çünkü;
Mevsim bahar.
kurallarý deðiþir böyle zamanlarda dünyanýn. Meyve veren aðaçlar çiçek açar mesela, güneþle beraber yaðmur.
ah, üstadým ah, içim sýkýlýyor bu tortikolis dersinde, aðýr geliyor bu mapusluk.

"bilhassa baharda ram eder mahkum adamý
hürriyet denen ifrit...
Bu bittecrübe sabit, üstadým,
bittecrübe sabit..."

dr.kemal piþmiþoðlu