DÜÞLERÝM VE BEN

Düþlerim önüme düþüyor yorgunluktan
Eðilip düþlerimi alýyorum
Uykusuz gecelerde yarenim
Dokununca bir gül gibi solan
Bazen koklamaya günlerdir doyamadýðým

Ölü kentler hayallerimi soluksuz yutuyor
Kalabalýk yalnýzlýðým köþe bucak benden kaçýyor
Bazen ücra bir kahvede bulur kendini
Bazen de tarifi þekilsiz bir dost evinde
Nasýl baþarýr,becerir bilmem
Alýr beni adýmlarým götürür bir meyhaneye
Yok artýk taþ plaklý meyhaneler þimdi
Almýþ yerini birahane
Yudumlarken biramý usul usul
Sarhoþluðumdan yararlanýp,
Bir bir kayar ardý sýra mülteci yýldýzlarým

Tenha sokaklarýn yalnýzlýðýndan geçerken,
Bazen bakire bir kýz çýkar önüme,
Terkedilmiþ dudaklarýmdan öper rujlu dudaklarýyla
Çýkmaz olur yýllarca izi
Eve varýnca yorgan döþek sererim hayatý
Yorgun baþýmý da koyarým dizine
Kimler misafir olmaz ki sabaha dek
Beni unutup da gidip bir türlü dönmeyenler
Artýk iþin yoksa dinle dur zýrvalarýný
Ard arda yak bir cigara
Dertlerini dinle dur
En çok da sonbaharýn esintilerini sevdim nasýlsa
Gecenin ilerleyen bir saatinde nedense
Kapý eþiðinde nöbet bekleyen
Gölgeni alýp içeri
Dalýyorum derin bir uykuya

Metin Ýmer/Ýzmir-05-04-2007