kalemleri kaldýrýn aydýnlansýn yürekler

Yine okula geç kaldým diye telaþlanýyorum. Aceleyle dýþarý atýyorum kendimi han pansiyondan.
Dýþ kapýyý açýnca yine kalabalýk seziyorum
-Ne oldu? Ne var yine
Diye soruyorum tanýmadýðým birine
-kavga çýkmýþ sanýrým az ilerde diyor.
Hýmm diyor, ilerliyorum servise. Her zaman ki gibi önemsiz diyorum kendi kendime
.kulaðýma hapis olan siren sesleri bir sýkýntý býrakýp uzaklaþýyor benden. Ýlerledikçe sýkýntým artýyor. Okula gitmek istemiyorum.
-Ýlerde birini vurdular
-orada ölmüþ
diye korkulu yüzle anlatýyor küçük çocuk
Ölüm hiç bu kadar bana yakýn olmamýþtý.Hiç bu kadar beni korkutmamýþtý.okul servisine yerleþmiþti bir kere ölümün kokusu.Ara sýra trafiðe takýlýyor servis.O da gitmek istemiyor belli.
Gitme, der gibi söyleniyordu sanki.
Telefon zilleri bozuyor sessizliði
-Ne olmuþ
-öðretmeni mi vurmuþlar ?
- kerem mi diyor
Kerem mi !
Kerem mi !
Kerem mi !
Vadiden daðarýn doruklarýna çarpýp geri döner gibi
Yankýlanýyor ses servisin içinde. Yankýlandýkça kulaklarý saðýr eden acý bir çýðlýða dönüþüyor.
Kalpler çoktan servisten inmiþ ona , doðru koþuyorlardý.belki ölmemiþtir. .Yaralarýný sararsak kan kaybetmez .nefes nefese kalmýþlar bildikleri tüm dualarý sýralýyorlar ardý ardýna.
Cansýz bedeniyle karþýlaþýyorlar Kerem in.
Kýrgýn besbelli hayata . Birde hüzün çökmüþ yüzüne neden der gibi bakýyor çevresine
neden bu kadar erken mi olmalýydý?Hata bende diye kýzýyor kendi kendine .
Birden ilerde sesler yükseliyor.
Alkýþlarla yükselen kalemler çevreye ýþýklar saçýyor onlarca yüzlerce genç yürek
Öðretmenlerine doðru yürüyor.
Yüzünde eski gülücükler belirginleþiyor Kerem’in
Onu üzen düþüncelere, insanlara lanetler yaðdýrýyorlar .cehaletle çetin uzun bir mücadeleye hazýrlanýyorlar
Kerem hocalarýnýn baþucuna gelip oturuyorlar ona yeni aldýklarý kalemleri gösteriyorlar
Hayatýmýz boyunca kalemleri býrakmayacaz diye söz veriyorlar bir aðýzdan.
Öðretmenleri gözleriyle anlatýyor konuþmak istemiyor.
Alkýþlara katýlýyor,
Kahrolsun kan davasý
Kahrolsun cehalet
Sloganlarýyla aheng oluþtuyor ruhu hiç bu kadar mutlu olmadýðýný söylüyor kötü
Þeyler deðiþecekse ölmekte güzeldir.diyor.
Gökyüzüne yükselirken ardýnda koca bir inanç yüzlerce kerem býrakýyor kahkahalar Atýyor artýk
karanlýk bulutlara daðýlýn diye baðýrýyor . bembeyaz bulutlar
Iþýklara yol versin diyor
Ve öðrencilerine dönüyor:
Kalemleri kaldýrýn aydýnlansýn yürekler

Kadri Baðadur