Mum alevi ýþýðýnda, derin duygularýnýn gelgitleriyle boðuþurken yanýna yaklaþan Sevda’nýn farkýna varmamýþ, öyle ki elinde tutmuþ olduðu kadeh de boþalalý uzun zaman olmuþtu. Salona girdiðinde, arkadaþýnýn oturduðu masayý görüp yanýna doðru yaklaþan Sevda, ilk bakýþta tatsýz bir þeylerin yaþandýðýnýn farkýna varmýþ ve bu durum karþýsýnda nasýl bir tutum izleyeceðinin senaryosunu aklýnda çizmiþti bile…

“Merhaba, Yeliz”, diye bir ses duydu; sesin geldiði yöne baþýný hafifçe kaldýran Yeliz, karþýsýnda Sevda’yý görünce þaþýrmamýþtý. Ama onu alelacele çaðýrdýðý için de þimdi, ne konuþabileceðini kestiremiyordu. Baþýný öne eðip; yüzünde anlamsýz bir ifadeyle elindeki boþ kalan kadehe, bakmaya devam etti.

“Durum bu sefer çok ciddi görünüyor” diye söze baþlayan Sevda, arkadaþýnýn mimiklerinden bir þeyler yakalama gayretinde olsa da Yeliz’in umursamaz görünen bir tavýrla tepki göstermemiþ olmasýna da bir anlam verememiþti.

“Yine o adam deðil mi? Söyle bakalým, bu kez sorun nedir?” diye sordu.

Böyle durumlarla ilk kez karþýlaþmayan Sevda, epeyce bir deneyim sahibi olmasýna karþýn, sorduðu sorulara cevap alamayýnca, eliyle garsona iþaret edip, bir içki sipariþi verdi. Yeliz, “aynýsýndan, bana da” diyerek söze girdi. Sevda, Yeliz’e göre aklý baþýnda, düzenli bir iliþkisi olan ve tuttuðunu koparan bir kadýndý.

Sipariþlerinin gelmesinin ardýndan, Sevda aklýnda çizmiþ olduðu senaryoyu hayata geçirmeye baþlamýþtý bile, söze; “umarým, bu kez sondur” diye giriþ yaptý. Karþýsýnda, baþýný yavaþça sallayan Yeliz’in tepkisi hoþuna gitmemiþ olsa da; konuþmaya ve Yeliz’in aðzýndan laf almaya çalýþtý:

“Tam olarak ne olduðunu anlatmayacak mýsýn? , Yoksa ben mi tahmin etmeye çalýþayým…” diyerek konuþmasýný sürdürdü. “Seni yine terk edip, gitti deðil mi? Ama bu, ilk defa yaptýðý bir þey deðil ki, alýþmýþ olman lazým” diye, konuþmasýný sürdürürken; Yeliz, “Sen hiçbir þey bilmiyorsun, evet tahmin ettiðin gibi, beni terk edip gitti o kadýna, ama yine geri dönecek ve bu kez onu affetmeyeceðim.” diye kýsýk bir sesle söylendi…

“Bu sözleri senden çok duydum.” diyerek hafiften alaycý bir þekilde gülümsedi, Sevda.

Yeliz, “hayatýmý mahvetti” diyerek aðlamaya baþladý; artýk gözlerinden süzülen yaþlara hakim olamýyor ve hýçkýrarak konuþmasýna devam etmeye çalýþýyordu: “Çok iyi biliyorum: suç benim ama… ilk baþlarda iliþkimiz, düzenli olmasa da, en azýndan birbirimize yetiyorduk. “ dedi.

Sevda, sözünü keserek: “sen hala onu seviyorsun ama göremediðin þey: o adamýn seni kullanmýþ olmasýydý. Gözünü açmalýsýn, bunu kaç kez daha sana söylemem gerekecek bilmiyorum. Ýyi düþün: o adam, ne zaman parasýz, pulsuz kalsa, soluðu senin yanýnda alýp, evine yerleþiyor ve yan gelip yiyip içip yatýyor ve sen de bunlara göz yumuyorsun.” diye söylendi.

Yeliz, bu sözleri önceden de duyduðu için yadýrgamadý, ama içten içe arkadaþýnýn haklý olduðunu biliyor, ancak bunu itiraf edemiyordu. “Sevda bilmediðin konular var.” Dedi yavaþça… “Eðer sen, anlatýrsan bilmediðim konu kalmaz” diyerek cevap verdi Sevda.

“Söylemiþtim: her þeye raðmen birbirimize yetiyorduk diye… Bir gece; yine eve geç saatte geldi, elinde bir paket vardý. Paketi açtý, içinde: elle sarýldýðý belli olan sigaralardan çýkardý; bir tanesini alýp, yaktý. Dumanýný, derin derin içine çekti sonra bana uzatarak, “bir nefes al çok hoþuna gidecek” dedi. Sigaradan bir nefes çektim ama hiçbir þey anlamadým, bir nefes, bir nefes daha derken, sigara bitti. Hemen yenisi yaktý, içmeye devam ettik.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Ama, bir süre sonra vücudum uyuþmaya baþladý. Bu sýrada yanýma yaklaþtý. Beni kendisine doðru çekip öpmeye, okþamaya baþladý; çýlgýnca seviþmeye baþladýk. Üstelik, uzun zamandýr hiç böyle olmamýþtý. Çok güzel bir gece geçirmiþtim ve sonrasýnda bu geceler çok kereler tekrarlandý. Her defasýnda kadýnlýðýmýn farkýna varýyor ve bunu o sigaralara borçlu olduðumu içten içe düþünmeden kendimi alamýyordum.

Bu durum, yaklaþýk üç ay boyunca böyle sürüp gitti, haftada beþ defa birlikte olduðumuz ve zevkin sýnýrlarýný zorladýðýmýz oluyordu ve bundan da þikayetçi olduðum söylenemezdi.”

Bu sýrada, Yeliz’in anlattýklarýný sesini çýkarmadan, pür dikkat dinleyen Sevda, bir yandan da arkadaþýnýn esrarkeþ olan bu adamla olan iliþkisini kafasýnda kurgulamaya çalýþýyordu.

Yeliz konuþmaya devam ediyordu: “görüþmeyeli üç gün olmuþtu ve çýkýp geldi, çocuk gibi sevinmiþtim. O’nu özlemiþtim. Ama bir yandan da; tam olarak Onu mu yoksa, esrarlý sigaralarýn sonunda gelen o ateþli seviþmelerimizi mi, özlemiþtim? bunu tam olarak bilemiyordum. Boynuna sarýldým, ona karþý inanýlmaz derecede bir arzuyla doluydum. O an, orada onunla seviþebilirdim. Birden, ellerimi boynundan kurtarýp beni geriye doðru itti ve ‘bekle yavrum sana inanýlmaz bir gece yaþatacaðým’ dedi.

Ben, kendimden geçmiþ bir halde onu izlemeye koyuldum.” diye konuþmasýný sürdürürken: Sevda, saatini kontrol etti ve Yeliz’in sözünü keserek, “geç oldu artýk, konuþmamýza evde devam ederiz” dedi.

Daha sonra, garsondan hesabý istedi. Hesabý ödeyip, dýþarýya çýktýklarýnda; Yeliz’e; “arabaný nereye park ettin” diye sordu ama beklemediði bir cevapla karþýlaþtý. Yeliz: “onu da alýp gitti þerefsiz, kim bilir ne zaman geri getirir.” dedi.

“Neyse” diyerek bir taksi çevirip Sevda’nýn evine doðru yola çýktýlar. Evden içeri girdiklerinde Sevda, Yeliz’e dönüp, “önce bir duþ al, ben de, üzerine giyecek rahat bir þeyler bulayým, sonra kaldýðýmýz yerden konuþmamýza devam ederiz” diyerek ona banyonun yolunu gösterdi.

Yeliz, banyoda; vücuduna deðen sýcak suyun etkisiyle, uyuþmuþ olan zihnini uyandýrma gayretine düþmüþ, içeriden seslenen Sevda’ yý duymamýþtý bile… Bu sýrada, arkadaþýnýn uzun bir süre duþun altýnda kalmasýndan endiþe duyan Sevda, banyonun kapýsýný bir anda açýp içeriye girdiðinde derin bir nefes aldý.

Sevdayý bir anda karþýsýnda gören Yeliz, ilk anda biraz þaþýrmýþ olsa da, sonra muzip bir gülümsemeyle Sevda’ya “çok uzun zaman oldu” diyerek, ondan çýplak bedenini gizlemenin anlamsýz bir hareket olduðunu fark etti.

Bu durum karþýsýnda, Sevda: “hep ayný güzellikteki Yeliz, “ diyebildi. Tam o sýrada Yeliz, kollarýný açýp, onu kucaklamak istedi. Sevda, Yeliz’in güzel vücudunun çekimine karþý dayanýlmaz bir arzu duymaya baþlamýþtý ki; birden gördüðü manzara karþýsýnda bundan vazgeçip toparlandý ve “iþini çabuk bitir odaya gel” diyerek, bir arzu ve öfke karmaþasý içinde kendini salona zor atabildi.

Odaya, üzerinde Sevda’nýn vermiþ olduðu, fakat kendi bedenine biraz büyük olan pijamayý giyip gelen Yeliz, karþýsýnda bakýþlarýna bir anlam veremediði, -aslýnda verdiði ama belli etmemeye çalýþtýðý- arkadaþýnýn yüz ifadesiyle karþýlaþtý.

Ama bu bakýþlara aldýrýþ etmeden, hikayesini, kaldýðý yerden anlatmaya devam etti. ‘‘Kendimden geçmiþ bir halde, yeni sürprizinin bizi nasýl bir zevkin doruklarýna çýkaracaðýný düþünmekten kendimi alamýyor ve içim içime sýðmayýp taþýyordu. Bu öyle bir haz ki anlatmakta zorlanýyorum.

Birden elindeki beyaz tozu görünce, her zaman ki sigaralarýn olmadýðýnýn farkýna vardým. Bana, durmadan “peþin hükümlü olma, gireceðin pembe düþler ülkesini ve peþinden gelecek çýlgýn seviþmelerimizi aklýna getir” diye sürekli söylenerek, dikkatimi daðýtýyor; bir yandan da elinde ki þýrýngaya çektiði ettiði sývýyý, kolumdan enjekte etmeye çalýþýyordu.

Ýlk baþta direnmeye çalýþtým. Ama sonrasýnda; pembe düþler ülkesine yolculuk etmeyi ve çýlgýnca zevkin sýnýrlarýnda yüzmeyi düþündükçe bu direncim kýrýldý.’’

Sevda, birden oturduðu yerden fýrlayýp, Yeliz’in kollarýný sývadý. Az önce banyoda görmüþ olduðu ama “belki de yanlýþ görmüþümdür” diyerek kendisini teselli etmeye çalýþtýðý iðne izlerini görünce olduðu yere yýðýldý.

Sevda’nýn yere yýðýlmasýyla birlikte, konuþmasý yarým kalan Yeliz, arkadaþýnýn koluna girip yerine oturmasýna yardýmcý oldu. Sonra da, bu durumda daha fazla konuþmasýnýn bir anlamý olmayacaðý düþünerek susmayý tercih etti. Ama,Yeliz birden delirmiþ bir vaziyette, sinirlerine hakim olamayarak; “bana, o þerefsizi bulun” diyerek odanýn içinde baðýrýp çaðýrmaya ve eline geçirdiði eþyalarý saða sola fýrlatmaya baþladý.

Arkadaþýnýn sinir krizi geçirdiðini anlayan Sevda, böyle bir durum karþýsýnda ne yapacaðýný þaþýrmýþ bir halde:, Yeliz’e, sakin olmasýný ve her þeyin yoluna gireceðini anlatmaya çalýþsa da, bu çabasýnýn iþe yaramadýðýný görmüþ ve gözyaþlarýna hakim olamamýþtý.

Bu arada Yeliz, dolaptan çýkardýðý içki þiþesini kafasýna dikti. Sanki, bu ilk krizi hafif atlatmýþ görünüyordu. Þimdi, biraz sakinleþmiþ gibi görünse de, ilerleyen günlerin daha acý verici olacaðýný düþünemiyordu. Yeliz’in, dudaklarýndan “geçti caným” diye bir söz çýktý. “Geçen gecede böyle olmuþtu bu ikincisi” diyebildi.

Ancak, durumun ciddiyetini fark eden Sevda, bir an önce, geç olmadan arkadaþýnýn tedavi olmasý gerektiðini bilmesine raðmen, bunu ona nasýl anlatacaðýný kestiremiyordu. Yorgun ve bitkin bir durumda derin düþüncelere dalarak öylece kalakalmýþlardý. Güneþin ilk ýþýklarý pencereye vurmaya baþladýðýnda; sabah olduðunun farkýna varmýþlar ve biraz uyumalarýnýn, kendilerine iyi geleceðini düþünerek odalarýna çekilmiþlerdi.

Sevda bir ara gözlerini açtýðýnda; güneþ tüm endamýyla, gökteki yerini almýþ ve odayý tüm sýcaklýðýyla doldurmuþtu. Gece olanlar aklýna geldiðinde, her þeyin bir kabus olduðunu ve hiç yaþanmadýðýný düþünerek odasýndan çýktý ve salona doðru ilerledi. Salon boþtu, ortalýk temizdi. Yeliz evde yoktu. Acaba, bütün bu yaþananlar, rüyamýydý?. diye aklýndan geçirdi.

Mutfaða girdiðinde, gözleri çöp torbasýna iliþti. Cam kýrýklarýyla doluydu içi… peki, Yeliz neredeydi? Telefona sarýldý: karþýdan gelen ses, “aradýðýnýz kiþiye þuan ulaþýlamýyor” oldu. Yüreðine oturan endiþeden kurtulmak için; sokaklara çýkýp, “Yeliz’in gidebileceði her yere bakmalýyým” diye aklýndan geçirdi. Ama nereye gidebileceðine dair de hiçbir fikri yoktu.

Evde beklemenin daha mantýklý olacaðýný düþünerek, kendisine kahve hazýrladý ve salona geçti. Televizyonu açtý. Birden elinde tuttuðu fincan yere düþtü. Televizyonda: ‘’Taksim civarýnda 24 yaþlarýnda bir genç kýz altýn vuruþ yaparak yaþamýna son verdi…diye bir haber geçiyordu…

Kafasý karmakarýþýk olmuþtu. Yeliz’in, odalarýna çekilmelerinin hemen ardýndan, sessizce dýþarý çýkýp, salonda yerlere saçýlan cam kýrýklarýný mutfaða götürdükten sonra neden, evden ayrýldýðýný anlamaya çalýþýyordu..

Dinlediði kadarýyla; Yeliz, onu bu hallere düþüren adamýn birlikte olduðu kadýnýn evine gitmiþ ve karþýsýnda Yeliz’i gören adam, þaþýrmasýna raðmen soðukkanlýlýkla ona istediði uyuþturucuyu temin etmiþti…

Ýlk kez, kendi baþýna böyle bir iþe kalkýþan Yeliz de, elindeki þýrýngaya çektiði beyaz zehiri damarýna enjekte ettiðinde çoktan kuþlarýn kanatlarýnda uçmaya baþlamýþ ve bir daha yere inememiþti.

Sevda, “böyle olmamalýydý, ona engel olabilirdim” diyerek iç geçirdi…ve televizyonu kapattý.

Aytekin Orhan