1.
Bir þezlongda güneþleniyordu. Birden uyuduðunu hissederek, endiþeyle uyandý..

Mis gibi bir hava dolaþýyordu ciðerlerinde. Etrafý, yayýlan bahar kokularý sarmýþtý; sümbüller, sarmaþýklar, iðdeler.. gözünün baktýðý yeri dolduran bahçe belirdi önünde, attýðý her adýmda daha da yaklaþýyordu salkýmým salkým üzümlere.. iyice yaklaþtý yaklaþtý ve yemeye baþladý, dalýndan kopartmanýn zevki bambaþkaydý.. Kendisinden baþka kimsenin olmayýþý dikkatini çekmiþ olacak ki arkasýný döndü ve..



2.

Turunç aðaçlarýnýn arasýna kurulmuþ hamakta, keyifle þekerleme yapýyordu. Birden üþüdüðünü fark etti yerinden sýçrayarak kalktý..

Masmavi bir denizin ortasýnda küçük bir yelkenlide denizde ki hayatý izliyordu.. Dalgalar hafif hafif vururken, yelkenlinin suda salýnýþý mayhoþ etmiþti bedenini.. Balýklar birbiri ile yarýþýyor bazýlarý da annelerini takip ediyorlardý. Sarý, turuncu, mavi, gri rengarenk bir dünyaydý bu bilmediði.. Bazen dokunmak istiyordu ama cesaret edemiyordu.. Derken bölgenin en güzel koyuna demir atýldý ve kendini denize dalarken buldu.. Mavilikte kayboluyordu izi, mavi yuvasý gibi oluyordu git gide.. Derinleþtikçe kulaçlarý, meraký artýyordu.. Nefesi bitmek üzereyken gördüðü bir güzelliðe adeta aþýk olmuþçasýna duraksadý.. Sanki “denizin kalbi þimdi onun kalbiydi”..



3.

Mýsýr`da sabah oluyordu. Odasýna gelen kahvaltý servisi günün habercisiydi.

Kýzgýn kumlarda uzun bir yürüyüþ yaptýktan sonra, kum denizinin tam ortasýnda ki hurma aðacýnýn gölgesinde terini siliyordu. Serinliðini henüz kaybetmemiþ suyundan bir yudum çekti ve güneþe gözlerini kýsarak düþünmeye baþladý.. Daima hayallerini süsleyen piramitlerin, iþte tam yamacýndaydý.. Bu dinleniþ aslýnda yorgunluktan deðil içinde ki kavuþma hayaline kendince kattýðý bir özlem heyecanýydý.. kumlarýn, rüzgarla dans ediþinin keyfini çýkartýyor ve içinden en sevdiði þarkýyý mýrýldanýyordu..



4.

Himalaya`larýn eteðinde gün bitiyordu. Yüzünü serinleten, köpeðinin salyalarýydý.

Yemyeþil vadilerden arta kalan mis gibi güllerle donatýlmýþ arazide bülbül sesleri hakimdi.. Sanki dünya buraya henüz uðramamýþtý.. Rengarenk ve mis kokulu güllerin cazibesinden kendini alýkoyamayýp delice koþmaya baþladý.. Koþuþundan ürperen kuþlar havaya çýðlýklarla yükseldi.. Sanki hayatýnda ki en çýlgýnca þeyi yapýyormuþçasýna, kalp atýþlarýna engel olamýyordu..



**

Hep ayný yerde, ayný tadý yaþarken ve yaþadýðý tatdan onca keyif alýrken, neden kan ter içinde uyanýyordu? Rüyalar onunla oyun mu oynuyordu yoksa daha kötüsü mü? Rüyalarý mý küsmüþtü ona? Düþünüp düþlerinin en tatlý yerlerinde uyanmak.. “Keþke” demenin en hüzünlü hali.. Kayýp bir rüyasý vardý, her birinin sonu tek bir düþe baðlýydý ama neydi?



**



Kan revan içinde yatýyordu bir peri.. Elmacýk yanaklarý çýkýk, burnunun kenarlarýnda çiller ve yüzünde tatlý bir tebessüm vardý.. Sanki onu bu cinayet bile mutsuz edememiþti.. Mutluluða hakim olmak iþte buydu!

Gözü açýktý ve elleriyle soðuk yüzünü önce okþayýp daha sonra da gözlerini kapadý..



“Uhdeleþmeyen bir hayat var mýydý, ya içimize oturmayan bir özlem, hangi ölümlü hayalden yoksundu ki?”



Kýzýl bir güneþ üstünü örttü ilkin, daha sonra toprak eþlik edecekti yolculuðuna.. kim bilir kaç elma yemiþti yarýsýnýn daha tadýný bilmeden? Kefen saramayacaktý kanatlarýný.. Yeryüzü böylesine eþsiz bir güzelliðe ev sahipliði yapamayacaktý bir daha kuþkusuz.. Onu, birkaç metreye sýðdýrmak imkansýzdý, tarihlere sýðamayacak kadar gizemliyken..



**

Ve yine akþam oldu, düþlerime kavuþmanýn zamaný geldi.. uyandýðýmda þaþkýn ve ürkek olacaktým.. Çünkü düþ perim rüyalarýmý ziyaret etmiþti..

- “Yaþamak için ölmek gerek” dedi..

Gerçeði yaþayacak yada düþlerimle ölecektim.. Kendini bana feda ederken;

- “Benim öldüðüm yerde, sen doðuyorsun” dedi..



1.
2.
3.
4.
Yarým kalan düþler demeti..


____________________



Düþlerimin kurbaný kimdi? Neden her yaþama bir cinayet gerekliydi? Ýnsanlar sýðýnak olarak nereye kaçacaklardý?

Hoþ geldiniz,”muamma dünya”.. Gerektiði kadar sebatkâr mýsýnýz?



22 Mart 2006

Ayfer YILMAZ