Mahþer günü aðzýndan çýkartýnca gem’i
azgýnlýðýnýn tenine düþen son damlasýna inat kurur gül
ikrar eder itirafýný çileyi çeken derviþ atar bir kenara postu
kýlý kýrk yarar tutturamaz hesabý derya da ufacýk bir inci
istiridyeleri sarýp duran nur neden beni sarmaz iþte soru
bilmez sanýrsýn beni sýrrýna erenlerden utanýr çalmam kapýný
saçlarýmý okþarken dilimi susturan denizanasýna inat
aratmadan buldur söyletmeden yazdýr bekletmeden al içeri

efendiler saçlarýndan önce yüreði beyazlamýþtýr bu çömezin
kainata cevher lazým kaküllerime sýnýrsýz sahip olsa da düþer
bir kalkar bir düþer yol canýndan bezdi aldý baþýna gider
bulduðum her yürek diz kýrdýrýr baðdaþ kurdurur gizlidir zikir
kendime bir nefes kalýr onunla mahcup oyalanýr dururum
bilirim masumdur her ateþ hakiki suçun sahibi nefis ten
kainat ispata sen inkara memursun al yanakta bal dudak aþk’ý
gel utanma avuçlarýna bak doðruya gider eðride olsa her çizgi

gözle görebildiðin kadar deðildir dünya hele çilesi boþ
masum baþ eðmez mazlum kýlýca sarýlýnca yýkýlýr devran
sýrtýna yüklediðin sevdan kadardýr sahipliðin bu dünyada
gerisi körpe dudaklarýn aldanýþý kýrmýzý elma hevesi
boynu bükük durmalý ne kadar yüksekte otursa da kul
unutma her taht yýkýlýr ama deðiþmez baþýndan sonuna baht
söker atarsýn dikenlerini yüreðine batan yediverenlerin
çift örgülü saçlarýnda kýzýmýn hakikati yeni öðrendim


baba dedi aldýrma hayata anladýklarýný anlamalarýný bekleme
karidesin kalbi kafasýndadýr ve bebekler doðduðunda renk körü