Ýnsan bir küçük dünyadýr. (Mibres Kosmos) -Demokritos |
|
||||||||||
|
Hikayenin baþý da bu yerde baþladý, sonu da bu yerde bitmeli. Seni tanýmam gündüze doðan bir güneþti sanki. Akþam olsa da etrafýmda bir ýþýk vardý. Bu yerde sýkýþtýrýlmýþ konsantre zamanlarla tanýdým seni. Acele ettiðim sözcükleri harcarken, dikkatsizce güzel di seninle geçen dakikalar ve çabuk bitiyordu. Kavgalar olmadý öyle aramýzda uzun uzun. Birbirimizi yeni tanýyorduk ve ince düþünüyorduk her þeyi. Daha birbirimize tam anlamda ýsýnmamýþtýk. Isýndýðýmýzý sanýyorduk sadece. Sevgi insanýn kontrolü dýþýnda bir içgüdü idi. Sen sevdiðini haykýrýyordun, haykýrýþýn bende yankýlanýyordu. Anlam veremediðim bir sebep vardý beni býrakmana. Birden soðudun, buz gibi oldun. Kaçtýn benden, gelmedin geri. Bekledim geceleri. Bana sevmiyorum dedin, yalanmýþ dedin.Aðlayamadým. Çünkü gözyaþý kalmamýþtý bir damla bile. Bir gün geleceðini biliyordum. Haber etmiþsin gelsin demiþsin. Seni ilk kez gördüðüm yerde yine hiçbir þey olmamýþ gibi buluþmak istemiþsin. Yaptýðýmýz bir takým hatalarý yapmamak için yaþadýklarýmýzý tekrar baþtan yaþamak istemiþsin. Ayný yerde o seni ilk kez tanýdýðým ablanýn dükkanýnda, duyduðum en güzel haberdi hayatýmda. Sevinmek kelimesi az kalýrdý düþüncelerimi ifade etmeme. Evden nasýl çýktýðýmý anlamadým sana koþarken. Çünkü ben sensiz bir dakika yapamazken 3 hafta sensiz yaþamýþtým. Merdivenleri inerken sana olan aþkýma çýkýyordum. Koþmak ne kelime uçuyordum. Apartman geride kalmýþ sokaða fýrlamýþtým. Aramýzda artýk saniyeler kalmýþtý. Sana koþuyordum. Karþýdan karþýya geçerken birden hiç fark etmediðim hýzla gelen bir araba altýnda kalmýþým. Hatýrlamýyor aklým. Oracýkta yýðýlmýþ bedenim, çok hýzlýymýþ araba. Çocukmuþ süren bir delikanlý. Oysa sana az kalmýþtým. O gürültülü sokakta inleyen fren sesiyle çýktýnýz dýþarý, baktýnýz ve gördünüz kanlar içinde yatan aþkýný. Fren sesinden sonra ikinci duyulan senin çýðlýðýn oldu sessiz sokakta. Benim sana aldýðým sevinçli ve hýzlý adýmlarda sen yerde uzanan bana acýlý ve hýzlý geldin. Bitmiþtim sana gelmeden son nefesimde. Seni son bir kez göremeden tükenmiþti sevgi sözcüðünü zikredecek nefesim. Artýk orada deðildim, gitmiþtim. Ama mutlu gitmiþtim. Bana söylediðin seni sevmiyorum sözcüðünün yalan olduðunu, seninde beni benim seni sevdiðim kadar çok sevdiðini anlamýþtým. Hayatta olmak istediðim gibi sevenim olarak bu dünyayý terk etmiþtim. Bu dünyada seni bekliyordum, umutsuz ve mutsuzca. Þimdi diðer tarafta seni bekliyorum mutlu ve huzurlu.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © mansur zafer, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |