Zulmün mümessili!

Gaflet ve delaleti bir kaftan olarak giyenler,
Hayatý burun delikleriyle temaþa ederler.
Fanilik kaygýsý bunlarý kesmez.
Adavet ve hakaret genel bir üslup halini alýr.
Þekli yet ise ana omurgalarý oluþturur.
Keyfiyet, tatmin sýnýrlarýný dinlemez.
Aidiyet, artýk önemlilik arz etmez.
Belam kimliðinin müntesipleri,
Serinletmeye, azami gayret gösterirler.
Din olgusu, tekebbürle yer deðiþtirmiþtir.
Tebaa, kronik baðýmlýlýðýndan, þaþkýnlýðýn demindedir.
Ýnsani deðerler, enaniyet harmanýnda manayý ararlar.
Hiddet ve þiddet vazgeçilmezlerdir.
Emanetler, mütecavizin vicdanýna mahkûm edilmiþlerdir.
Akýl, izan, idrak, dumura uðramýþtýr.
Meþveret, naralara tercih edilmiþtir.
Þura, ancak vicdanlarda yaþam bulmuþtur.
Ülke, devlet, gizemlerin karargâhý olmuþtur.
Ülkeyi yönettiðini zanneden taðuti güçler,
Aslýnda korkak olduklarýndan, tehdit karþýsýnda þaþkýnlýk yaþarlar.
Bu zamanlarda, ne yapacaklarýný kestiremedikleri için,
Yeni mecra ve maceralar kaçýnýlmazlarý olurlar.
Arza, hükmettikleri zannýna kapýlýr ve kaptýrýlýrlar.
Aveneleriyle bulunmak zorundalar, yalnýzlýktan korkarlar.
En vahþi hayvan, bunlarýn yanýnda masum kalýrlar.
Aþkýn derinliðinde kaybolarak, kendini bir þey sanan iblis!
Emre itaatte, Âdemi beþeri dikkate dahi almamýþtý.
Aþk maksuda ulaþtýrmayýnca, cefanýn cehenneminde yerini aldý.
Emre itaat, evrensel mesaja olmayýnca cahiliyettir.
Perde olan, set kuran, karartan, esfele safilin dedir.
Vuslatýn yolcularý, sabrederler, bulunca yemezler.
Ýnfak ederek, gönül iklimimde hazzý yeþertirler.
Zerreyi miktar, korkuyu sinelerinde barýndýrmazlar.
Bedenlerinin, bu dünya için verildiðini bilirler.
Kurt parçalamýþ, top mermisi delmiþ zahiri yeti,
Hissiyat itminan olarak, sancaðýn altýndadýr mahiyeti.

Mustafa Cilasun