Gecelerin maðrur sessizliðinde,
Ýleri geri gezerken,
Kasvetin sardýðý benliðimde,
Bir ah çeker dalar giderim…
Ýrkilirim! Yalnýzlýðýmýn…
Sis çeperlerinde… Dayanamam…
Üflerim neyi, naz ile…
Kendimi, naðmelerde ararým.
Ahengin meþkine, gark olurum.
Deva ararým.
Yâri sevmenin, gönül vermenin,
Þerde direnmenin ve yalnýzca
Ona yalvarmanýn, gururu bulunmaz…
O hacet kapýsýdýr…
Seni dinlemekten, Kat’a yorulmaz…
Ne yaptýðýný, Neden yaptýðýný,
Zorunda kaldýðýný, Piþman olduðunu,
Gönül sesinden, Hiç üþenmeden,
Acaba demeden, Ona anlatmalýsýn…
Öyle bir kapý ki seni,
Senden daha iyi bilen.
Sana hayat veren.
Yakin olan, takip eden
Ve bir mühlet veren,
O zamana kadar, Rýzký eksilmeyen,
Ýradene yönelten, Yalnýz býrakan,
Tercih veren, Cezayý erteleyen,
Hataný gizleyen, Teklifsiz veren,
Bire on teklif eden, Mesaj gönderen,
Zulümden kurtaran Ve imkân veren,
Böyle müthiþ bir kapý…
Dünyada yaþamak,
Elbet yetmez, Çünkü ahiri var,
Ahirden bihaber olmak,
Bizatihi zahirleþmektir…
Hayatý anlamlý kýlan,
Bir dünyayý tanýmamak!
Mekanikleþmektir…
Manaya bigane kalanlar,
Maddede buharlaþan,
Beþeri Biçarelerdir…
Biliyoruz ki nimetin,
Kahrýný külfet çeker…
Kiþi ektiðini biçer,
Hak ne vakit tecelli,
Eder elbet bekleyeceðiz…
Gecenin sessizliðinde,
Kozmik bir âlemde,
Gezegenler süzülürken
Ve herkes uyurken,
Sen secdeye kapanan,
Seccadesi ýslanan ol,
Sabret, hamdet…
Mustafa CÝLASUN