ï¿½zEdebiyat - Fï¿½sun - Mutlu Olmak Bu Kadar Zor Mu?

19 Þubat 2007
Mutlu Olmak Bu Kadar Zor Mu?
Füsun

Toparlanmasý da zor oluyor. Her yere düþüþümde kalkmayý baþardým aslýnda ben. Sen güçlüsün, baþararýrsýn, her zorluðun üstesinden gelirsin dedim hep kendime. Güçlü olmaya çalýþtýkça dertler üst üste gelmeye baþladý. Bazen herþeyin týkandýðý noktaya gelince sözler yeterli olmuyor ne yazýk ki. Artýk bende tüm umutlarýmý kaybettim. Sonra hastalýk geldi girdi hayatýmýza. En sevdiklerinden biri hastalanýnca insan ne yapacaðýný þaþýrýyor. Ýlk þoktan sonra biz güçlü olalým ki ona da moral verebilelim diyor insan.

Mutlu olmak için ne yapmak lazým artýk bilmiyorum. Hayatýmýn hiçbir döneminde kendimi böyle yalnýz, çaresiz ve bitkin hissetmedim. Güzel þeyler hayatýmdan gitti. Bir kuþ gibi uçup gitti mutluluk. Bir zamanlar polyannacýlýk oynardým ve bunda da baþarýlýydým. Herþeyin güzel olacaðýna her kötü günün sonunda güneþ doðacaðýna inanýrdým bir zamanlar. Artýk polyannacýlýk iþe yaramýyor. Kendime söyleyecek yalanlarým kalmadý. Bu hale nasýl geldi yaþantým. Herþey iki yýl önce baþladý. Terkedilmekle baþladý herþey aldatýlmakla baþladý. Ýnsan en sevdiðinden gelen darbeyle daha çabuk yýkýlýyor. Toparlanmasý da zor oluyor. Her yere düþüþümde kalkmayý baþardým aslýnda ben. Sen güçlüsün, baþararýrsýn, her zorluðun üstesinden gelirsin dedim hep kendime. Güçlü olmaya çalýþtýkça dertler üst üste gelmeye baþladý. Bazen herþeyin týkandýðý noktaya gelince sözler yeterli olmuyor ne yazýk ki. Artýk bende tüm umutlarýmý kaybettim. Sonra hastalýk geldi girdi hayatýmýza. En sevdiklerinden biri hastalanýnca insan ne yapacaðýný þaþýrýyor. Ýlk þoktan sonra biz güçlü olalým ki ona da moral verebilelim diyor insan. Ama zor bir süreç. Hastalýk tek deðil ki. Derman arýyorsun derdine para arýyorsun. Hangi kapýya gitsen baþka bir hikaye dinliyorsun. Üzüntüne yenileri ekleniyor. Dost dediðin insanlarýn baþka yüzleri olduðunu görüyorsun. Dostluklarýn sýnanýyor. Anlýyorsun ki dost dediklerin dost deðil sana. Sen öyle sanmýþsýn. Hepsi iyi gün dostuymuþ. Kendine kýzýyorsun o zaman . Nasýl bu kadar yanýlmýþ olabilirim diye kendine iþkence ediyorsun. Oysa herþey boþuna ne yapsanda. Ya dost kavramý sana göre farklý ya da onlar ne olduðunu bilmiyor. Dertleriyle üzüldüðün, her baþlarý sýkýþtýðýnda yanlarýnda olduðun, mutluluklarýna sevindiðin dost dediðin o insanlar yoklarmýþ aslýnda. Sadece almýþlar senden ama senin dertlerini paylaþmaya sýra gelince sýrra kadem basmýþlar. Ýstediðin çok deðildir aslýnda. Sadece yüreðinin avusunu daðýtmaktýr. Ayýplanmadan bir dost omuzunda aðlayabilmeyi istemiþsindir o kadar. Ama çoktan terketmiþtir seni o dost sandýklarýn. Ve artýk dost denen kavram sana çok uzaktýr. Bir daha kolay kolay kimseye güvenemeyeceðini anlarsýn. Daima yalnýz olduðunu , her zorluðun üstesinden tek baþýna gelmek zorunda olduðunu öðrenirsin. Ve eðer hala birazcýk gücün varsa polyannacýlýk oynamaya tekrar baþlarsýn. Bilirsin ki baþka türlü hayata tutunabilmek çok zor. Hayat senden vazgeçmedikçe sende ondan vazgeçmezsin. Vazgeçmemelisin dersin kendi kendine. VAZGEÇMEMELÝSÝN. Bir gün mutlu olabilirsin belki kimbilir.