Üþüyorum, bu mevsimden mi, yazdan mý, ellerim buz gibi titriyorum, yaz güneþinin altýnda. Etrafta bir neþe, bir kalabalýk ve her caddede ayrý bir þenlik, ayrý bir kutlama. Genç kýzlar yaþamýn bu aðýr sýcak havasýnda þen kahkahalarýyla arzularýný yaþýyorlar. Hangi caddeye baksam, hangi yöne gitsem, titriyorum. Kýzlarýn bu arzulu yaþama güdüleri yok bizde, belki bu yüzden yanlýzým.

Anladým!
Yersiz yurtsuz kalýnca üþüyorum

Üþüyorum kendimden mi içimden mi caddelerden sokaklardan mý? Yönümü kaybettim bu sokaklarý tanýmýyorum, hiçbir insanýn yüzüne aþina deðilim. Bu çarþýlar, maðazalar ve ýþýltýlý vitrinler, hangi zamanýn ürünü, ben hangi zamandayým. NEREYE SIÐINAYIM.

Üþüyorum, segilim nerede annem nerede çýplak kaldým bu bilmediðim kentin orta yerinde yaz günü, kime söylesem bunu, ifþa eder sýrrýmý. Beni iþaret eder herkese ve ben o zaman yarým kalýrým, cümleler boðazýmda düðümlenir, çünkü gözlerde bir soðukluk bir umarsýzlýk ve yalanlar. Nasýl söylerim ben, hangi cümleyi kurarým yalandan. Beceremedim yalandan yaþamayý.

Üþüyorum giysilerimden mi, kanýmdan canýmdan mý? Zihnimin girdaplarýnda bir soðukluk. Yalnýz bir umut kaldý kalbimim bir köþesinde, çocukluk aþký, ve kalan son kýrýntýlar sevgilim. Yüzünü unuttuðum ama beklediðim kadýn. Kimbilir nerede kimlerle kaldý. Bu kentlerden bu kent kadýnlarýndan kaçtýðýmdan seni hayal ediyorum. Bir kalb bir insan çýkarsam aralarýndan seni sonsuza kadar içime gömerim. Nerede hangi kadýn ne kadar insan ki bilemem. Bilmediðimden, öðrenemediðimden kalamýyorum bir kimseyle, hep yalnýz hep kendi içinde yaþayan malum þahýs.

Anladým!
Ýçim ýsýnmýyor anne.

Üþüyorum yalnýzlýktan mý, kimsesizlikten mi, çaresizlikten mi? Bu insan soyunun arasýnda; yüzler, kimlikler, inanýþlar, önyargýlar ve kaybolan zaman. Bütün hayatýn özeti bu, akýyor gözlerimin önümden. Kim kaybeder, kim kazanýr.bu savaþý, kim ne kadar çok kan akýtacaksa o kazanacak.

Ölü sayýlarý artýyor dünyada sevgilim.
Yakýnda bizede emparyal bir kurþun.

Üþüyorum, kýlýç kuþanmadýðýmdan mý, ölümlere seyirci kaldýðýmdan mý, kim olduðumu bilmediðimden mi? Çok ülkeler geçti atalarým çok ýrklarý insanlarý baðrýna bastý. Kim bilir benim baðrýmda kaç insan kaç ýrk yaþar, bilinçaltýmda kaç tarih saklý, bu yüzden belki bu kadar yersiz yurtsuz oluþum

Tanrým yanlýzca bir sývý, bir gen projesimiyim. ben bir organizmayým, neyin parçasýyým. Kutsal yeryüzünün efendisi ya da (ünlem iþareti) bir canlý türü, hayvanlarla kýyaslanmayacak vahþi, yok edici, eser yok iyilikten