Ben de insanım, güzel kardeşim,
Benim de var bekleyen bir çatım, bir eşim.
Benim çatımda babam, benim çatımda ana,
Ömürleri beklemek adağıdır hep bana.
Ben de yaşıyorum gurbeti biber gibi,
Benim de bayramımdır vuslat şeker gibi.
Ben de büyüyorum içimde çocuklukla,
Ve büyürken çocukluktur istediğim çoğunlukla.
Çocukken vardı, hala var gül ve diken insanlar,
Gülüm, istemem dikeni, dikenlerdir batanlar.
Benim gözümün katresi vadisinedir şehidin,
Benim başımın alevi terörünedir dikenin.
Benim sinemde vatanım sönmeyecek bir mumdur,
Ben de Anadolu’mu sevmeye susuzumdur.
Hastanede, postanede, her yerde olsa da kuyruk,
O kuyruklar da benimdir, yapmam el oğluna kulluk.
Amcalarım, teyzelerim vardır kuyrukta, güldür,
Yaşlı amca olacağım günlerim de gündür.
Ben de insanım, ben de, güzel kardeşim,
Ve topraktan geldim, gün gelir, yine toprağa giderim.