Sokak Çocuklarý

Gün Perþembe, vakit öðle vaktiydi. Namazdan çýkanlarý izliyordum. Sultan Ahmet camisinden orada üç dört kiþi dileniyorlardý ve açlardý. Onlara yardým eden hiç, hiç kimse yoktu. Hatta para bile veren…
Neden onlar terk edilmiþ, neden onlar bakýmsýzlar? Bunlar kimin suçu? Yine insanlarýmýzýn suçudur bu. Analar çocuklarý doðurup niye bir caminin önüne býrakýyor? Neden binlerce çocuk sokaklarda yatýp kalkýyor? O binlerce çocuðun suçu ne? Doðmak mý? Hayýr, o çocuklar yaþamak için doðmuþlardýr, acý çekmek için deðil. Küçük yaþta o çocuklarýn psikolojisi ne durumda bilen var mý? Yok, bu olaylar nerde yaþanýyor biliyor musunuz? Nerede olabilir ki tabiî ki þehirlerde. Ýþte o þehirlerde öyle karanlýk iþler çevriliyor ki… haddimiz haberimiz yok. Zengin çocuklarý da var tabii oralarda. Bunlar özel okullarda okutulup, her istediði yerine getirilen çocuklar. Zengin çocuklarýn babasýna desek ki; ‘Fakir, sokak çocuklarý için bir ev yapacaðýz biraz yardým edin’ desek yardým eden olmayacaktýr. O sokak çocuklarýnýn suçu ne? Hepsi insanlar bunlarýn iþte. Ýnsan çok ama çok… yaþlý, genç, çocuk, fakir, zengin vb. bir çok insan var. Bir de gençlerimiz; tiner ve bally çektiði biliniyor. Bu gençler neden çekiyorlar zehirleri? Çünkü onlar iþsiz ve çalýþmak istiyorlar. Ama iþ yeri yok, çalýþma imkaný yok. Okullar açýlýyor, hastaneler yapýlýyor iyi de neden fabrika yapmýyorlar? Nüfusumuz her gün artmakta. Her doðan çocuk bugün için bir iþsiz sayýlmakta; eðer okuyup bir iþ sahibi olmazsa tabii. En büyük þehrimiz olan Ýstanbul. Ne iþlenecek bir tarla var ne de boþ bir arazi. Hayat neden acýmasýz? O çocuklarýn günahý ne? Zengin çocuklarý hayatlarýný yaþasýnlar ama gerçek hayatý öðrenmeden…
Gerçek hayatý yaþayan sokak ve camiye býrakýlan çocuklar… Onlar hayata baþlamadan gerçek hayata atanmýþlar… Ýþte bu yönden þehirde hayat bir felç durumundadýr.