Yaþamým boyunca, ondan birþey öðrenemeyeceðim kadar cahil bir adamla karþýlaþmadým. -Galilei |
|
||||||||||
|
Fakat duygusuz, anlayýþsýz, umursamaz kiþiliklere bunu anlatmak; Anlatmayý býrakýn düþünmek bile okyanusa salla açýlmaya benzer. Bu sebeple sevmek kolay deðildir, ancak onunda zamaný oluyor; sevmek zamaný. Ýnsaný yaþatan hoþ,latif duygular,bir þeylerin biçimsiz ve niteliksizliðinde kaybolup gidiyorlar.Geçmiþin iyi duygularý da birer cansýz hatýralardan ibaret kalýyor.bundandýr ki daima arýyoruz.Arýyoruz her þeyi; Dostluðu,kardeþliði,cömertliði..hepsinin temelini oluþturan sevgiyi..Giden gelir mi? Eðer bu sevgiyse yine de zor diyeceðim.Ama insan bazen müspet temayül ya da geliþmelerin etkisinde kalabiliyor.O an yürekler kýpýr kýpýr sanki kuþlar gibi hür,o hür havayý teneffüs eylemek ne demek, nasýldýr,bilir misiniz? Benim de yüreðimde bazen böyle duygular oluþur.Tüm ümitsizlikleri siler atar.Gamlý gönülü efkar basar; o zaman farklý duygular içine giriyorsunuz,düþünceleriniz munisleþiyor.Gönül bu iþte,bazen kasvetli havaya bürünüyor sevgiden.Ayný sevgi bir de bakýyorsunuz o sevgiden büyük haz alýyor, þenleniyor; mutlu oluyorsunuz insanlarý da mutlu görüyorsunuz,öyle olmasa bile öyle görmek istiyorsunuz.Tüm olumsuzluklarý görmezden gelerek yaþama sevincini doyumsuzca hissediyorsunuz.Ýnsan ne düþünürse düþünsün,nasýl yaparsa yapsýn,insaný muazzez bir yapý içinde yüceltiyor bu hisler.Demek istediðim mesrur oluyorsunuz. Çalýþtýðým yere giderken bazen tüm insanlara selam veriyorum. Tanýdýk simalara merhaba diyorum. Belki kendimi hayata karþý iyi motive edemediðim günlerde oluyor, ama yine de merhaba diyorum, bundan da mutluluk duyuyorum. Ýnsanlara yardýmcý olmak sevmeyle baþlar. Sait Faik’ de öyle demiþti: Bir ‘’insaný sevmekle baþlar her þey ‘’ veya her þey insaný sevmekle baþlar. Ýnsanlara yardýmcý olsak ne olur diye bazý vakitler düþünüyorum. Bir þey çýkmaz elbet. Çýkarýmýz mý var; varsýn olsun. Çok mu önemli? Neden insanlara iyi davranýþ ve güzel duygularla yaklaþmýyoruz? Buna da bir anlam veremiyoruz. Bizler, çoðu kez insanlarý tanýyamadýðýmýz için zor durumlara düþüyoruz,insaný tanýmamanýn sýkýntýsýný çekiyoruz.Ýnsanlarýn insan olduklarý için mi sevemiyoruz yoksa, yoksa keyfiyet ve kemiyet için mi böyle davranýyoruz,böyle yapýyoruz. Halbu ki, bunun dýþýnda yani sevgiyle yaklaþmýþ olabilsek hayatýn rengi bir baþka olacak .Bu hazzý yaþayanlarýnýz vardýr sanýrým.Bende yaþadým bazý vakitler. Çýkarlý,küstah,kirli ve yakýþýksýz bir hayat felsefesini gaye edinmek insanýn ideali deðildir bel ki,ama böyle bir felsefe anlayýþý içinde insanlýk eriyor, bu züldür insan adýna.böyle duygularla yaþamaktansa sevginin ölümsüz iksirinde yaþamayý yeðlemeli insan.Zahmetli de olsa katlanmaya deðecektir bu. Sevginin ölümsüzlüðü… Sahi ne zaman gerçek olur bu düþünce? Deðerinden zaman bir þeylerin yitirdiði anlarda mý? Deðerleri deðersizleþtirmek sevginin ölümsüzlüðünü infaz etmektir.Bu ölümsüzlük; Sevgide erimekle bitmekle;ölmekle mümkündür.Sevgide ölmek,ölebilmek bir insanýn putunu kýrabilmesi kadar zordur.Farzedin ki farklý bir hayata geçiyorsunuz, bambaþka bir hayat felsefesini benimsiyorsunuz.Mümkün mü?Asla ve kata.Ama bunu gerçekleþtirenler olabiliyor. Ýnsanýn ölümsüzlüðü; iyi, güzel ve kalýcý þeylere atýlan imzalarla mümkündür. Gönül insanýn da bu imza vardýr. Sevgi üzerine muhakkak çok sihirli veya albenili sözler söylenecektir. Bunun anlamý kavransýn kavranmasýn ona deðer vererek sevgiyi anlamlandýrmak, hayatý güzelleþtirmek yaþanýr kýlmak, daha kalýcý yapmak elimizdedir. Dað, bayýr, kýrlar ve ovalar;Nazlý nazlý akan ýrmaklar,dereler,dere kenarlarýnda ki koyaklar,yosun tutan sular,çimenlerde meleþen koyun-kuzular,oynaþan kýsrak…Her ne varsa tabiatta.. Biçimli-biçimsiz sokaklar, cumbalý-cumbasýz evler, ahþap-beton binalar, mahalle, meydan, trafik, insan… Her ne varsa hayatýn neþesi, arzusu, sebebi-çaresi… Olmaz ya bazen köy yolun çamurunu özler insanlar. Þehirde ise ürküntü verir. O ürküntülerden kaçmak kurtulmaktýr sorunlardan, insanlar için. Aslolan o ürküntü veya kerih þeyleri silebilmektir.Gelgitler içinde kalýcýlýðý, saadet içinde sunabilmektir insanlýða.Saadet,mutluluk ne ki sevgileri katletmiþiz,bir hiç uðruna yok etmiþiz yani sevgide varolmamýþýz.Sevgi için yaþayanlarý görmemiþiz görememiþiz.Meledroma benzeyen insan hayatýnda sevmeyle baþlayan duygularý tadan,yaþayan insanlarýn mevcudiyetiyle yetinmek mecburiyetindeyiz galiba. Ýnsanlar böyledir iþte: Bir karamsar bir ümit düþünceleri yansýr hayatýna, bakýþlarýna. Gönülün çiçekler kadar zarif, davranýþlarýn kaba ve ince olduðunu unutmadan onu doya doya yaþamak, hayatý daha yaþanýlýr yapacaktýr. Ýnsanlar iyi olmak güzel olmak ister, ona ulaþmak ister. Bu sebeple hayatýn gülen yüzünü tahayyül eder, düþünür, iyi günlere heves eder,o günlerde yaþamanýn iþtiyakýyla dolup taþar. Ýyi bir hayatý özlemek emlimizdir. Bu arzuya ulaþmamýz da mümkün deðildir. Ama her insanýn içinde olan o kýpýrtýyla mutluluðun kapýlarýný aralayabiliriz.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © OSMAN AYTEKÝN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |