Kolay mý sandýn ayrýlýðý? Senden vazgeçip, sevdamý rafa kaldýrmak mümkün mü sandýn? Seni sevdim ben, kimseyi sevmediðim gibi... Kimseye bakmadýðým gibi baktý gözlerim sana. Ýlk kez bir çift göze, gözlerimle deðil, yüreðimle baktým seninle. Ýlk kez caným böylesine acýdý, ilk kez kalbim yoruldu seni tanýdýktan sonra. Aþk dedikleri bu muydu yoksa? Yoksa, överken bitiremedikleri, o yüce, o büyük duygu sadece acý çekmek gibi birþey miydi senin gözlerinde? Olamazdý...
     Böylesine acýmasýz bir duygu, bu kadar övülerek anlatýlamazdý. Kalbimi hassas bir cam gibi, ilk darbede tuz buz edecek bir þey olmamalýydý aþk. Aþk (acý çekmekte olsa) bu kadar vazgeçilmez olamazdý...
     Seni anýmsadýðýnda atýþlarý deðiþen kalbimin, ruhuma uyguladýðý baský, beni bir çýkmaza sýkýþtýrdý iþte. Ne yapmalý þimdi. Rotasýný kaybetmiþ pusulasýz bir gemi gibi ordan oraya savrulacak mýyým ömür boyu. Kulaklarýmýn amansýz uðultularýný durduracak, fýrtýnalarýmý bir sözünle dindirecek sesine muhtaç mý yaþayacak bu beden. Tenini hep özleyecek miyim delice huzursuz gecelerde.
     Söyle, gelmeyecek misin sükun vermek için sensizliðime.

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.