Ýzliyorum.

Delik deþik ruhunun derinliklerinde hapis olmuþ buz gibi huzursuzluðu bir parça olsun ýsýtabilecek bir battaniyeye kuþanmýþsýn. Masanýn baþýnda, ayaklarýnýn ucunda bir battaniye. Seni güneþ gibi ýsýtan.

Görüyorum.

Ne yapmak istediðini bilememenin, naçarlýðýn, belirsizliðin içinde kaybolmuþsun. Ne lahzalar, ne fýrsatlar, ne sevgiler terk edip gitti seni. Yalnýzlýða emanet býrakýp gitti. Kalabalýðýn içinde yalnýzsýn.

Bir sen varsýn bir de elindeki kalem. Gevþeyen kaslarýna inat, sýmsýký sarýlmýþsýn ona. Cümlelerde kendini arýyorsun. Elinden kayýp giden mutluluk gibi onu da kaybetmeme çabalarýn.

Masada Oðuz Atay kitaplarý.

Bir þefkat kýrýntýsýna dahi muhtaç, küçük bir çocuk gibi bakýyorsun. Umudu bir daha bulamamaktan, yanýp bitip kül olmaktan korkuyorsun. Sahi, kaç yanmalýktýr hayat acaba?

Hesaplamak.

Ve hesabýn içinden çýkamamak. Önündeki istatistik formülleri dahi merhem olamýyor bu hesaba. Dolayýsýyla hesaplayamamak.

Negatif uçta bulunmaktan dolayý rahatsýzlýk duyuyorsun. Kaldýrýp kafaný, bakýyorsun masaya. Delirmenin sýnýrýndasýn dolaþýyorsun ve çýplak ayak sesini dinliyorsun. Artýyor rahatsýzlýðýn katsayýsý.

Sanrýlar, sanrýlar, sanrýlar...

Göz altý morluklarýna bakarak kaç zamanda kaç yaprak dökülmüþtür ömründen, anlayabilir miyiz bunu? Mümkün olsa bile, cevabý duymaya hazýr olduðunu sanmýyorum.

Gazetelerin kuþe kaðýda eklerindeki renkli sahte fotoðraf karelerindeki aldatmacalarda olmaktansa, kendi yanýltýlarýnda yok olmayý yeðliyorsun. Düþünüyorsun, seni yanlýþlara sevk eden sebepler zincirini. Kaç yanlýþ kaç doðruyu götürüyor acaba? Daha da önemlisi, yanlýþ ve doðrulara kim karar veriyor?

Cevaplarýný bulamadýðýn sorularla açýklara sürüklenen ve oralarda bir yere demir atmýþ umudunun demir alýp geri dönmesine yardým edecek gücün var mý?

Kalbinin her atýþý seni hayatta olduðuna inandýrmaya çalýþýyor oysa. *Ýki sistol bir diastol olarak gayret veriyor hala senin için. Ama onun bilmediði bir þey var; Handikaplarýn esaretinde geçen yaþamýnýn getirisi ne olabilir ki? Ýnançsýzlýktan baþka…

Yaþam yanlýsý olmayan ruhlarýn tutsaðýsýn sen. Dolayýsýyla zincirlerinden tutup nereye çekerlerse oraya gidiyorsun. Ve ilerliyorsun köle misali.

Artýk göremiyorsun.

Aydýnlýk yavaþ yavaþ daralýyor.

Ve karanlýk kaplýyor her yeri.

Evet, hala görüyorum seni.

Direnci tükenmiþ ruhunun sere serpe halini…





*Her kalp atýþý iki sistol (kasýlma), bunu izleyen bir diyastoldan (gevþeme) oluþur.