Adýný bilmediðim þehirler olsun istedim hep...
Oralarda kalmak,
sonra bir baþkasýna kaçmak usul usul.
Varlýðýmý hissettirmeden, bilinmeden misafirliðim.

Güney Amerika'nýn küçük kýyý diyarý belki,
Belki Þili...


Ýçinde esmer tenli çocuklarýn
çamura bulandýklarý bir köyün otlaðýnda,
eðri büðrü bir damýn yanýndaki sazlýkta oturabilirdim.

Ya da uzun aðaçlarý altýnda baþka bir memleket...
Belki Kolombia...
Ya da örtüleri altýnda; dýþarý çýkmak için
rüþvete namzet kadýnlarýn ülkesi; ÝRAN!!

Oralarda bir yerde,
yabancý þehirlerinden birinde...
Kýraçlýðý da yeþilliði de,
her þeyi ile bir "yabancý olmak"

"Ne tuhaf" larým olsa söyleyeceðim.
"Ne kadar güzel" demek için,
hiç hazýrlýk yapmasam öncesinde.
Güzel olduðu için güzel,
tuhaf olduðu için tuhaf diyebilsem herkese ve her þeye...

Jargonumu bozsam, aðzýmý açsam...

Ve seni...
Seni diyorum!
Hiç görmediðin bir yerde düþünsem bu defa...
Ya da hiç olmayacaðýmý düþündüðün bir toprakta!

Bir tankýn yanýnda mesela...
Ya da toplu bir mezar odasýnda!

Ýliþkilendiremeyeceðin bir yerde diyorum
Seni diyorum!
Var olmadýðýn bir yerde sevsem yeniden...

Bir gül tanesiyle beklerken beni,
Kan içsen ellerimden...