Kulaðýn dayanabilecek kadar cahilse; ney sesi söyleyeceklerimden daha fazlasýný anlatýr, onu dinle. Ben, kendini yokluðun içinde hissetmek arzusuyla sarsýlan, gönül kasesi çabuk taþanlardaným.. Yokluðun içinde hiç olup en büyüðe ulaþmak isteðidir bu… Peki ben bunu hak ettiði kadar istiyor muyum? (kabullenmesi zor ama hayýr..)
Þeytanýmdan uzak olamasa da,bir de kalbimin oyuncaðý olmak istiyorum..aynalardan bahsedelim, yüzümüze dik dik bakan (çaðrýþým N.F.K), sahiplendiðimiz koridorlardaki aynalar(çaðrýþým M.U).. Haa iþte yaþýyorum ve ben buyum dedirten aynalar. Nerdeler, koridorlar neresi ve o aynalarda gördüklerimiz kimler..neden dik dik bakýyorlar?..
Aynalarda sadece rezilliðini göreceksen; koridorlarýn bomboþ olmasýný mý yeðlerdin? Yalnýzlýktan böyle ölesiye korkmasaydýn verilecek asil bir "Evet" cevabýn olurdu.
Aynalarda gülümseyiþlerimi görüyorum. Önceleri onlardan biri gibi olabilmek fikriyle gülmek zorunda kalýyorum; sonra buna alýþýyorum ve öylece gülüyorum, þimdilerdeyse gülmeyi istiyorum . Tüm taklitlerden uzak, ben istiyorum bu kez. Ve kahkahalarýmý duyuyorum. Kahkaha sesinin içten içe bir haykýrýþ olduðunu fark ettin mi hiç?.. Ben fark ediyorum ve gönlümdeki sönen ýþýklarýn farkýna vara vara kahkaha atmaya devam ediyorum. Sonra o sahnede takýlý kalýyor gözlerim. Ýnilmesi gereken o durakta dur diyemediðim sahne, içim çýrpýnýyor.. yine bir þey yapamýyorum. Þoför sürüyor, ben bakakalýyorum..
Diðer aynadaysa kendi özetimi okuyorum: “ Yaþamak: zorunda olduðun için yaþamak. Zevk al(a)madan, haz ver(e)meden yaþamak Susmak..okumamak..aðlayamamak.. öðrenememek.. öðretememek.. daha fazla köleleþip, daha çok cahilleþmek..Dur, lütfen Dur demek isteyip bunu bile yeterince isteyememek..ölümü aramak ve aradýðý ölümü hak etmediðini anlamak..niyesi neden baþladýðý kadar meçhul bir ömürle yalnýzlýðý paylaþmak..”
Ýçim ürperiyor o aynaya daha fazla bakamýyorum. Devam için gerekli umuda ihtiyaç duyduðundan, geleceði arýyor gözlerim. Ýlerdeki aynaya yöneliyorum. Dile geliyor:“Hiçbir zaman kendi sonunu kendisi anlatamaz insan.Þuan bir son yazamazsýn çünkü henüz yaþamadýn.. sonu yaþayýnca da zaten yazamýyor olacaksýn” .. diyor. Saðýr kalbim hariç, hepimiz ne demek istediðini anlýyoruz ve kalan saðlarla yola devam ediyoruz. Nasýl edilebilirse..

(N.F.K :Necip Fazýl Kýsakürek; M.U: Mustafa Ulusoy)