Duyumsadýklarýmdan geride olacak elbet zamanýn her bir aný nasýlsa daha bir þehvetlidir eski karelerdeki yüzü belleðimde ve bir öykünün aslý sahtesini yaþatan ya da bir benzetme yapmadan bile daha anlaþýlýr kalabilmek öykünün en ýssýz saatinde ayný ritimle adýmlanan sokaklarýn bir vakti var uyuþan sokaklar yorgunlar ayyaþlar ve aþýklarýn adýmladýðý ve gök yüzünden caddeleri ve caddelerden de sokaklarý adýmlýyor olmasý bir kar tanesinin yaðmuru baþladýysa yanýnda getirmesi ve o ritimle ellerini uzak tut ve gözlerinle görmemelisin güneþi kara ve yaðmura dokunmamalýsýn hiçbir tekine bile geçmiþe yaðsalar dahi hafýzanda bitmek bilmeyen saðnak yaðýþlarda göremezsin ayný yaðanlarý ya da sonsuza devinili ve devrederken önceki cümleyi bir baþka adda rastlayacaksýn ayný þiddetine anýnýn ve kimse olmayacak senden baþka ismini heceleyebilen bir de ben olacaðým ayný sadelikle hala akþam yemeðinde þarký söyleyen ve bir evin olacak ve sonra bir tane daha kuþkusuz ki daha eski bir caddeden alýntý sana uzak ay her zaman gecelenecek kusursuz teninin tek bir yüzüyle ve her zaman soracaðýmýz tek soruyla sen güneþe ýþýk tutacaksýn ve geceye hüner yine de zamaný kollamayý býrakmayacaksýn gece tüm çýplaklýðýyla þehre sarýlmýþ ve hala ayný balkondan bana yazacaksýn dvorak esintisinde ve uyutmayacaksýn salonu odaný kadife ceketini ve madalyonlarýnýn hiçbir tekini bundan dört sene önce sabahlarý uyur uyanýk algýlayacaksýn tüm bunlarý senden benden ve her þeyden daha geride yaþadýðýný yazabilmek gerilerden ve uzaklaþarak ansýzýn yine de terk etmeyeceksin diðer yüzünü ve bileceðim senin kusursuz teninin diðer yüzünü