Sonbahar
Hüzün sana niye yakýþýr bu kadar
Seni güzel yapan rengin mi yoksa
Yeþil gücünü kaybetmiþ
Sararmýþ yapraklar
Bahar da canlanan aðaçlarla
Birlikte ayaða kalkmýþ,
Duygular
Yerini tatlý bir sakinliðe býrakmaya hazýrlanýyor.

Yaðmurdan ýslanmýþ sokaklar
Koþuþturan çocuklar
Kaygýlý ve son gayretle çabalayan satýcýlar
Ve ayaz vurmuþ gönlümün ta en derinlerine kadar
Sende hüzün
Bende hüzün
Yok olmaz böyle
Bir yerlere sakladýðýn varsa
Ufak umut kýrýntýlarý
Usulca býrak ellerime
Sarýndan ver biraz kýzýlýndan
Sarý ve yeþil sevdiðim renkler
Yeþili bitiriyorsun, sarýya da razýyým
Yüzümü yalayýp geçen yaðmurlarýný severim
Üþüdüðüme bakma, içim
Sýmsýcacýk
Ayaz vursa da,
Baþka bahara kalsa da açmak
Ben, yine de varým


Sonbahar
saçlarýmýn arasýna dolan þu rüzgâr
Sizi seviyorum.
Sende sarý rengin alýmý
Bende hüzün
Sana niye yakýþýr bu kadar bu hüzün
Bastýðým kuru yaprak
Teslim olurken zamana
Benim ne farkým var
Þu koca çýnar aðacý kaç sonbahar görecek kim bilir
Ya ben
Yok, umutsuz deðilim
Kýrýlsa da kolum kanadým
Ben yine de varým