Bana sevmeyi öðret
Bin defa, on bin defa gülmeyi.
Bu akþam þehir kara bulandý,
Gök kara yer beyaza boyandý.
Sevgili gel hadi.
Yaðan karla birlikte gel.
Ayýrt etmek zorunda býrak seni kardan
Rüzgarýný aksettir yüzüme
Gamzelerimi görmek istiyorsan
Ve býkmayacaksan gülüþümü görmekten gel.
Dinlediðim þarkýlarýn bir anlamý olsun
Ýçtiðim çayýn bir tadý
Uykularýmýn bir huzuru olsun.
Gel de anlatayým sana rüyalarýmý
Uzamýþ sürgünümü göstereyim sayfalar dolusu
Bir adam gör gel de.
Geceleri masa baþý uykularý olan
Býkmadan, usanmadan bekleyen
Ve umudunu yitirmeyen genci.
Anlatayým sana yitirilmiþ zamanýn
Acýlar getirdiðini
Ve avuçlarýmdan kayýp giden
Sevgilinin uzaklýðýný.
Durmadan ufalttýðýn beni
Ve senin uzak ülkelere gönderiliþini
Seni görmenin nasýl bir mutluluk olduðunu
Sesini duymanýn bahtiyarlýðýný yazayým þiirlerime.

Gel de durdur hüznü yazan kalemimi
Ve dindir karalanmaktan býkmýþ kaðýtlarýn acýsýný
Gel de geç kalýnmýþlýðýn acýsýný yaþama sakýn.
Kýzýlay’ da ‘ bir tek sen’ diye baðýrýþýmý
Ve konuþamadýðýmý hiçbir kadýnla
Sevemediðimi erkekçe
Ýçimdeki çocuðu canlandýr bir tek nefesinle
Gamzeni göster bir tane de olsa.
Sevgili gel de yýldýzlarla konuþalým
Bir yol alalým Ankara sokaklarýnda bu akþam.
Bir kardan adam yapalým, adýný ‘biz’ koyalým.
Yaðan kar dinmeden, ay terk etmeden
Güneþ gülümsemeden,
Ýnsanlar uykularýndan dirilmeden gel.
Vakit çok geç olmadan,
Ýçimdeki çocuk aðlamadan ölümüme gel.
Hadi Ankara’ ya kar yaðýyor
Gök kara, yer beyaza boyanýyor.
Karlar erimeden, vazgeçmeden sevmekten gel...
.