Beni Yaþatan Zehir

Bir gün, sen beni beðenmeyeceksin
O gözünde büyüttüðün adam, sabrýný çürüttüðün adam, hasretiyle yaþadýðýn adamý beðenmeyeceksin

Gülüp geçeceksin çýrpýnmalarýna,
Anýlardan bahsedince, “eski günler güzeldi” diyeceksin.
O sevdiðini hatýrlattýkça “ hiç bir þey eskisi gibi deðil” diyeceksin.

Belki bir yolculuk sýrasýnda, gözün dalýnca bitmeyen yollara
Ýçinde bir sýzý olacak adamýn hüzünlü yüzü
Hani þimdi “asla býrakmam” diyorsun ya
Bir zaman sonra býraktýðýnýn ne olduðu bile hatýrlamayacaksýn.

Kulaðýna fýsýldadýðý þiirler, karýþýp gidecek zamana
Bir radyoda veya televizyonda yada herhangi birinin aðzýnda,
Onun mýrýldandýðý þarkýlarý duyduðunda, geçmiþe dair bir þey anýmsar gibi olacaksýn
Belki, o bile olmayacak.

Önce numarasý telefonundan, sonra sevdasý hayatýndan, daha sonra adý yüreðinden
Silinecek.
Seni hep alnýndan öpen adamýn dudaklarýný, yokluðun mühürleyecek
Beðenmediðin adam bir baþkasýný sevecek sonra,
Sonra bir diðerini,
Sonra baþka bir diðerini,
Kýsa bir zaman böyle düþüneceksin,
“Unutmak” çiçekleri yeþerene kadar gönlünde.

Yýllar sonra bir gün, aile kurduðunda,
Komþunun liseli kýzýna aþka dair nasihat verirken,
Ýçinde sönmüþ bir ateþin sýcaklýðýný hissedeceksin.
Genç kýz gözlerinin neden dolduðunu sorduðunda,
Sadece “hiiiç, bir þey kaçtý galiba” diyeceksin.
Sesin kýrýlganlaþacak, yüzüne hüzün bulaþacak,
Ýçinden “þu an ne yapýyor acaba” diyeceksin
Sonra yeniden, unutup gideceksin…

Adam böyle yazdý diye, böyle mi olacak hayat
Kim bilir belki olur,
Unuttuðun umudun,umudun unuttuðun olur.


lacivert