Sen bilmezsin dalgýn çocuk. Dalgalar vurur üstüme, hýrçýn rüzgar alýr hayallerimi taþýr karþýda ki yorgun kýyýlara. Tabi haklýsýn ben de bilmem, sen yaþlarda babasýzlýðýn verdiði duygularý yorgun omuzlarda taþýmayý. Gitme tamam gitme! Yinede anlaþabiliriz seninle, ben de hayallerimi kaybettim ufuklar da, halbu ki ufuklar gelecek vadeder baþkalarýna deðil mi? Bak nasýl da anlaþýyoruz iþte!Daldýn ha yine derinlere! kimi düþünüyorsun diye sormayacaðým, ölümünden sonra mezarý bile olmayan babaný sanýrým.Oysa mezarý olduðu halde, hayattayken bile hasret, yüzünü hayalini unutanlar var bir de benim gibi. Ýnsanlarýn düþmanlýðý diyeceðim, bir birine ve sen yine dalacaksýn taa ötelere.Senin acýn büyük biliyorum. Seninle kýyas etmek imkansýz zaten bir nebzecik seni anladýðýmý anlatmaya çalýþýyorum. Gitme gel! Devede kulak diyecektim. Hani caným benim dediklerim.
Aslýnda sana oyuncaklar þekerler verip avutmak isterdim. Dalýþlarýn, düþüncelerin ve gözlerin öylederin ki buna cesaret edemedim. Kim diyeceksin? ney tutabilir kaybettiklerimden zerresininyerini ve ben susup yutkunup nemlenen gözlerle süzeceðim seni öyle deðil mi?Anlatmak isterdim, Dünyada güzel þeyler de var. Nefes alýp vermek bile acý gelirken sana, anlatamýyorum dilim dolanýyor. Hiç tatmamýþsýn ki, belkide ruyalarýn da bile güzellikler çok uzaklarda kaldý ha! Evet yalnýz kaldýn kendimden örnek veremedim. Güzellikleri bile anlatamadým. Peki git git! o zaman. Parmaðýmý sýkan elin neden soðudu bu kadar. Korkuyorum vaz geçtim gitme! anlatacak baþka þeyler de var. Sevgi diyeceðim hatta anne sevgisi, yine dondu bakýþlarýn, deðiþti çehren, ne oldu sana! Yapma!
Korkutma beni! Yoksa annen çok mu uzaklarda? Benim ki de! Benim ki de! biliyormusun?
anladým seninkisi daha da uzaklarda. Neden! böyle þimdi titremeye baþladýn? Çok mu özledin?Sesini duyar gibi oldun belki de. Neden neden! boynun döndü öyle öbür tarafa. Ne var orda! annenin hayali mi? Niçin! gözlerini diktin öyle yukarýlara? Dönüpte bana bir baksana! Gel desem de gelmiceksin artýk anladým. Gidiyorsun, þehit annenin, babanýn yanýna.
Halbu ki sana sevgiden bahsedecektim, tatmadýðýn tadamadýðýn anne, baba ve insan sevgisinden.
Ama sen sevgilerin en yücesine ulaþtýn iþte daha ben anlatmayý baþaramadan...
Lübnan!da ölen tüm þehit anne, baba ve yavrularýna...

Feride Özdemir