Susma, beni uçurumlarda kendim aðlýyor bulmuþken susma ne olur. En bildiðin öfkeleri cümleler halinde haykýr. Alevle yakýlmýþ kelimelerinin biri bitmeden diðeri saplasýn ciðerlerime. Her kelimen ayrý bir hançer acýsý versin yüreðime. Patlamaya hazýr azgýn dalgalarý üzerine giyinip çaresiz kýyýlarýma vur. Vur, vurabildiðin kadar. Diþ geçiremediðin en yakýn insana karþý yýllarca biriktirdiðin ama bir türlü söylemediðin beddualarý benim için et..Yüreðinde yara baðlamasýn çýplak öfkelerin. Ýçinde kalmasýn en gariz küfürlerin..Ýþte bedenim burda; dilinin ucunda ne varsa say sayabildiðin kadar....

Boynumu yalnýzlýðýn ayak ucuna bükmüþken, beni " bende " bu kadar zayýf yakalamýþken ez ezebildiðin kadar. Öfkelerini kus avuçlarýma. Bana dair tek aný býrakma..Herþeyi kibritsiz yak, yakabildiðin kadar. Kýr, hiçbir zaman yarasý sarýlmamýþ kanatlarýmý. Kýrýlmýþ dallarýmý ise içindeki kýzgýn kelimelerin lavlarýnda erit. Ýçindeki nefreti sesli kelimelerle haykýr. Haykýr ki, benden önceki yaralý geçmiþinin tek sorumlusu ben bileneyim. Otuz küsür senelik ömrünün son beþ ayýna tanýklýk eden beni hayatýnýn en büyük hatasý olarak yargýla emi. Hayatýnda en büyük hatan keþke ben olsaydým. Keþke !

Kendim düþmüþken uçurumlara; kendi yarýnlarýmý kendim hançerlemiþken bir de sen vur, vurabildiðin kadar. Dürüstlük abidesi kelimeleri sýrtýna yükleyip en acýmasýzca yargýla beni. Ýnsanlýðýmý, sevdamý fütursuca yargýla. Sakýn ama sakýn kendini yargýlama !

Aynalara bakarken benim çirkin yüzümü hatýrla.. Ama hiçbir zaman aynalarda " kendinle " yüzleþme..Duvarlarda " yalancý" suretimi görüp öfkenin yumruklarýyla yarala yüreðimi. Hayatýnda biriktirdiðin tüm kavgalarýn sebebi olarak beni göster. Keþke, hayatýndaki tüm kavgalarýn tek sebebi ben olsaydým.. Keþke !

Bu tek taraflý davanýn yargýcý sen, savcýsý da sen ol. Üç düðmeli daraðacý elbisesini dikme gerek yok. Al senin olsun vücudum. Hayatýnýn tüm öfkelerini benim bedenimden al. Hayata yenik baþlamanýn tek sorumlusu olarak gördüðin sevdamý yýk, yýkabildiðin kadar..Ve mutlu olacaksan, þu canýmý al diyeceðim ama bu caný sen vermedin ki sen alasýn !


Tek bir kelime etmeden vur boynumu. Acýma, merhamet etme. Bir nefes kadar deðerli bildiðin bu yüreði en kötü haliyle bil. Güya ömrünü mahveden tek kiþi olarak gösterdiðin bana tüm günahlarýný en güzel hediyen olarak býrak. Hayatýnda biriktirdiðin öfkelerin hesabýný benden kes sevgili. Mahþere kalmasýn hesabýn.Yenik baþladýðýn hayatýn tek hatasý olarak beni göster. Hançeri al, gözlerime sun. Giderken son hediyen olsun kanlý hançerin. Vur hadi, vurabildiðin kadar...

Ölümü kuþan hadi. Kýr zincirlerini. Musalla taþým hazýr. Yeter ki ölüm senin ellerinden gelsin. Gözlerin, göðsüme saplanan son kurþunum olsun..Yüreðim, diz çökmüþ dizlerin dibine. Çökmüþken kýr, kýrabildiðin kadar. Haklýsýn, sana hayatý zehir ettim deðil mi ? Hayatýndaki onca acýyý, onca günahý ben vermiþcesine sadece yüreðimi öldür. Otuz küsur senenin son beþ ayýna tanýklýk eden bu adamý ömrünün hatasý olarak addet. Sonuna kadar vur emi. Bir daha doðrulamayým sevgili..Unutmadan, kötüler çok yaþamaz sevgili. Güya ben senin yüreðinde en kötüyüm. Merak etme o zaman; yakýndýr ölümüm..Sevinebilirsin artýk. Zaferini kutlayabilirsin. Lakin tek üzüntüm var sana dair; ben gidince hayatýndaki tüm hatalari yükleyebileceðin yüreði bir daha bulamayacaksýn ne yazik ki.. Ben ona üzülürüm sevgili...

Hakkýn varsa eðer hesabýn mahþere kalsýn sevgili. Yok kalmasýn diyorsan; bana gelen yolu ve yüreðimin adresini biliyorsun. Öfkelerini beline kuþanýp çýk karþýma. Doðrulttuðun namluya yüreðimi usulca sürmezsem namertim sevgili !

Temmuz 2006