Yattýðýn yerden çekersen yosun kokusunu ciðerlerine, ve umursamaz bakýþlarýn gölgesinde dalýp gidersen sende benim gibi uzaklara. Bütün neþeni,bütün hüznünü sýmsýký sarýp sarmala ve yaslan kollarýma.Sana okumak istediðim birkaç satýr, malum ya,kendi yaðýyla kavrulan bir ozan kýlýfýnda, baþka ne diyebilirim ki. Yaþamak,altý üstü yaþamak dostum,neye yarar,denizin olmadýktan sonra....


(1)

Yüzünde duasý,
Erken gelen günün suskunluðu,
Hani içimde uyuyan kediler nerede ?
Hangi daðýn tepesinde bu yalnýzlýk,
Sýkýþtýrýlmýþ bir zaman gibi,
Takvimlerde bulamadýðým yakýnlýk,
Hani gizlilik var ya,
Ýçten içe kaçýrmaktýr kendini,
Dýþarýya,
Duygularýn bittiði yerde,
Bir iskelede,
Dedikodusunu yapmak için aþkýn,
Hani o uçsuz bucaksýz hayatýn,
Denklemini çözmek gibi yaþamak,
Sonra,
O bildik,tanýdýk gölgelere,
Gülümsemek için,
Sanki beceremediði bir þeymiþ gibi aklýn,
Uzaklarda uyanabilmek,
Yüreðindeki umutla seviþen aþkýn,
Yakalanmasý gibi apaçýk,çýrýlçýplak,
Yalýnayak ve bakýþlar þaþkýn,


(2)

Ýnsan biraz geniþ olmalý,
Biraz yeþillik katmalý kendi baharýna,
Öyle hemen ilk bulduðu sevdaya,
Dilenir gibi,
Ruhunu satmamalý,

Beyaz bir tüle,
Sarýp sarmalarken zamaný,
Martýlarý selamlamalý insan,
Denizin üstünde,kýyýsýnda,gerisinde,
Geçip giderken ömrün kalaný,
Ve nerde,hani demeden,
Göçüp gitmeden unutmamalý,
Bir ömür boyunca unutmayaný,

Denizin varsa,
Durma,
Rüzgarýný yüzüne vuran,
Hiç olmazsa martýlarýný kovala,
Doyabildiðince yaþa,
Denizi görüpte kullanmadýktan sonra,
Yaþamak,
Yaþamak deðildir asla...