Aslýnda gülüyorum da kendi kendime. Seðirterek geçen sokak kadýnlarýnýn yanaklarýnda, kuru gül
yapraðý mýyým / neyim diye!! Ya da kaldýrým yosmalarýnýn çingene palamudu ayaklarýnda yorgunluk.
Geceye savruk kabzýmal baðýrtýsý bendeki. Þarap þiþelerine çarpa çarpa aksi bir yolculuktur içimdekiler.
Bitirmiþim her ne varsa, yakmýþým, kül etmiþim ! alevinde sen kokan.

Evet bir yoldu yürüdüðümüz. Kavþaklarýnda tabelalarý silik ! hep düz, iniþi yokuþu olmayan. Yani sonunu hayal meyal seçebildiðimiz bir yol. Yaþadýklarýmýzý taþýdýk yolculuk boyunca ! ite kaka, inatla. Temcit pilavý önümüzde hayallerimiz ! dibi kavruk. Ayakkabýlarýmýz ve her ne varsa aynýydý ! heyecanýmýz geberik. Baþarýlarýmýz aslýnda baþardýklarýmýzdý ! hayal kurduk belki de. Zannettik yani, zanný hor görerek Saný ýþýldaðýydý konuþtuklarýmýz ! bilemem. Bende uzak menzil,sende yorgun yürek dalaverasý ! bir þey diyemem. Belki de yudumladýðýmýz bardakta deðildi su. Ýçimizi serinleten sadece hayalin buðusu. Evet boþtu bardak ve ulaþýlmazdý su !

Hiçbir aþkýn sonunu merak etmedim ! nasýlsa bitecek diye. Ve hiçbir zaman aðlamadým, gidenin ardýndan ýslanmaya gelemem. Deli dolu sevdim ama delikanlýca derler ya hani ! iþte öyle. Baþým hep dik ! utancým içime gömük, alnýn þavkýna yazýlý sevdalar yaþadým. Ne birini eksik, ne de fazla sevdim ! terazim hep dürüst bir esnafýn ellerinde eskidi. Esmeri de oldu, kumralý da sarýþýnlarý sevemedim bir türlü.!!

Þimdi seni bu satýrlarda yaþatan kaleme bir sorun ! tek bir sorun bile yok. Nedenini bilmediðin kelimelerden kaçarak yaþanmaz güzelim. Kendi bedenini kendine gölge yapamazsýn ! bil diye söylüyorum. Saðanaklarda kendi saçaðýna saklanamazsýn ! ýslanmak kaderin oluverir. Çürür gidersin ve bir daha açamazsýn ! papatyalarýn göbeðinde. Hezeyanlar eksik olmaz kendine fakir yüreðinde. Merhaba derken sana, parlýyordu gözlerin. Ve ne hazindir ki uzadýkça satýrlar fark ettim ! eskidi gülüþlerin. Haklýsýn belki de paylaþýlmazdý düþlerin.

Yorgunluklardan dem vurdun. Her yorgunum dediðinde okul yýllarýmda oynadýðým piyesler geldi aklýma. Gýyabýnda gülümsedim. Ezberi çok güçlü bir hatip gibi ! bozuk plak misali, ayný þarkýyý çaldýn. Yorgunluðu enkaz edip kendine ! sonunda altýnda kaldýn.

Hatýrlarsýn, durduðumuz yerlerden bahsettim sana ! nedeni, nasýlý, niçini olan sorular sordum. Cevaplarý peþi sýra gelen ! basit ve anlaþýlýr. Ama sen nedenlerde takýldýn, nasýl ve niçinleri göremedin. Dedim ya topaç misali kendi ekseninde dönüp durdun. Ýp koptu, topaç topraða düþtü, sen yine uyanmadýn. Bilemem ! belki de haklýydýn, yaþamak istediklerini yaþadýn.

Ya ben, feryatlarým kulaklarýnda çýnlarken en yeni heyecanlarý satýn almaktaydým hayattan. Bakiyesini ödeyerek ! takýntýsýz, borçsuz ve taze. Düþlerime örttüðüm yorganlar, ellerine hasret çýplaklýðýmý gizliyor.
Yataðýma yattýðýmda tavana bakan gözler, yuvalarýndan fýrlamýþ sol yanýmý yokluyor ! boþa sarýlan elim titriyor.

Üzülmeni istemem ! aðlayamazsýn biliyorum ama denemeni bile istemem. Garipçe bir þiirde satýrdan satýra düþerek, sarhoþ olarak, kafaný duvarlara vurarak, kapýlarý omuzlayýp kýrarak. Parçaladýðýn bu yüreðin cam kýrýklarý üzerinde yürüyerek, kahpe bir geçmiþe bahane bularak, kendine sýðýnarak gelme bana ! geleceksen eðer.

Bir bebeðin ceninliðinde, doðum sancýlarýnýn baþlangýcýnda, dokuz ayýn mahkumiyeti göbek baðýnda.
Ýlk meme buluþmasýndaki mükemmellikte gel. Ve o tuhaf þaþkýnlýk olsun gözlerinde.

LEVENT SARAL / DEVAM EDECEK