Hay Aksi þeytan

Þu insanoðlu var ya,
Bakmayýn öyle masum durduðuna,
Neler neler geçmez ki þu aklýndan,
Kimi zaman ,
Yasaklarý çiðner,
Atlar gider duvardan !
Gönlü olur, gönlünce.
Gönül yapar, istenildiðince !
Bazen de bir bakarsýnýz,
Boynu bükük kalmýþtýr,
Sesi soluðu kesilmiþtir.
Dut yemiþ bülbüle dönmüþtür.
Yemiþtir feleðin sillesini.
Belki de,
O kadarýný hak etmese de.
Yine de,
Yine de bir medet umar durur
O aksi þeytandan,
Oyalanýr durur kendince.
Gönül bu ya !
Gece, gündüz, bir fýrsatýný kollar,
Yine tatlý hayaller kurar,
Kurabildiðince.

Fikret Dündar