Bizim sýnýfýn Ali’si
Daha birinci sýnýfta Ali,
Yedi yaþýnda, sekizinden gün aldý.
Karakaþlý, zeytin gözlü
Yakýþýklý olacak bizim Ali,
Ama en önemlisi, akýllýmý akýllý.
Okumayý ilk öðrenenlerden.
En sevdiði ders, matematik.
Okumayý da çok sever.
Hiç resim yapamaz.
Resim derslerinde nedense hep ateþi çýkar.
Þarkýlarý, mýrýldanarak daha güzel söyler.
Çokta güzel þiir okur.
Bizim Ali, ver eline kitap okusun.
Kitap kurdu olduðunu söyler.
Hani büyümüþte küçülmüþ derler ya.
Ali bu.
Arada sýrada kafasý takýlýr bazý konulara.
Kendi sorar, kendi yanýtlar.
Öðretmeninden Atatürk’ ü öðrendi.
Alkýþladý, þiirler de okudu, çok sevdi.
Öðretmenim: Atatürk içki içermiþ!
Ýçki içenler kötü olamaz deðil mi?
Þeyda’nýn babasý da içiyormuþ.
Ama Þeyda babasýný çok seviyor.
Tamam, içenler kötü diyelim.
Ýçmeyenler, Atatürk gibi bizi kurtardý mý?
Okullar açtý mý?
Yeni elbiseler, yeni yazýlar öðretti mi?
Atatürk içtiyse, kendine kötülük yaptý hastalandý.
Keþke içmeseydi. Çok uzun yaþasaydý deðil mi öðretmenim.
Öðretmenim, kot pantolon giymek günahmýþ.
Top oynamakta günahmýþ.
Ben top oynamayý çok seviyorum.
Arka bahçede aðabeyler her pazar top oynuyorlar.
Kot pantolonda giyiyorlar. Niye günah ki?
Bizim eve televizyon almýyorlar, günahmýþ.
Çizgi film olduðu zaman komþuya gidip seyrediyorum.
Hem bizim sýnýfta televizyon var.
Günah olsa almazdýnýz deðil mi öðretmenim?
Annem çarþaf giyiyor.
Aslýnda benim annemde güzel ama kendini saklýyor.
Öðretmenim, ben sizi annem kadar seviyorum.
Atatürk’ ü de çok seviyorum.
Ali sekizinden gün aldý, cin gibi.
Kendi sordu kendi cevapladý.
Biraz aklý karýþýyor Ali’nin
Büyümeye, anlamaya çalýþýyor yaþamýný.
Ne diyebilirdim ki Ali’ ye.
Bizim ALÝ,
Büyüklerden daha akýllý...