Gün yüzü göstermedi,
Bu boyu devrilesice,
Siki büyümeden
Bükülesice!

Vallahi bezmiþtim canýmdan
Ah caným hakim bey!

Her akþam içip
Ýçip rakýlarý domuz gibi
Dersiniz bir de domuzlar
Raký içer mi?
Domuzlar içmez haþa!
Gelin görün ki sayýn hakimim,
Susamýþ domuzlar gibi
Ýçerdi rakýyý benim herifim...

Gün yüzü göstermedi,
Bu boyu devrilesice,
Siki büyümeden
Bükülesice!

Vallahi bezmiþtim canýmdan
Ah caným hakim bey!

Þerefsiz çökerdi ümüðüme
Öðlenden akþama.
Yumruðun, tokatýn
Küfrün bini bir para,
Arada dayak neyse ne de,
Çocuklarýn önünde döðerdi.
Kuran çarpsýn hakimim
En çok da bu zoruma giderdi.

Gün yüzü göstermedi,
Bu boyu devrilesice
Siki büyümeden
Bükülesice!

Vallahi bezmiþtim canýmdan
Ah caným hakim bey!

Oynaþý vardý bir de,
Yanaðý benli bir pavyon orospusu.
Onla yer gelirdi hepimizin rýzkýný
Evde tüterdi zillinin parfüm kokusu.
“Ekmek parasý, bey” deyince
Çakardý insafsýzca sümsüðü
Düþünmezdi çolu çocuðu
Ha bire beslerdi vicdansýz sürtüðü.

Gün yüzü göstermedi,
Bu boyu devrilesice,
Siki büyümeden
Bükülesice!

Vallahi bezmiþtim canýmdan
Ah caným hakim bey!

Kestim hakim bey, doðrudur,
Býçakla kestim adi pezevengi!
Bir gece sýzmýþ uyurken
Boðazýndan akýtýverdim al rengi.
Piþman mýyým deðil miyim
Ýnan olsun bilmiyorum.
Sonum mahpus da olsa,
Ne güzel artýk dayak yemiyorum.