En sýcak hislerle baðlanmalýyým sana... sevgi, þefkat, saygý ve güven olmalý.. Hayýr yeterli deðil, fedakarlýklarla süsleyip, gül kokularýyla sunmalý bu hisleri, bir olan ortak olan hayata.. Dört ayrý renkte, dört ayrý kokuda çiçekler açmalý gönül baðýmýzda.. Etrafýný çitlerle örmeliyiz, masum, savunmasýz ve temiz bu duygularý korumak için; zalim ve acýmasýz yanlarýmýzdan...

Varsa þeytanî yüzlerimiz, hep baþkalarýna göstermeliyiz tek birbirimizi kaybetmemek dört renk ve dört kokuda açan çiçeklerimizi soldurmamak için... Birbirimize melek kesilmeliyiz... Yýllarca kendimizi kandýrmalýyýz ya da varolan her þeyi hiçe saymalýyýz pervasýzca...

Olmadý mý? O vakit insanlarý kandýrmalýyýz, çalmalýyýz onlara has duygularý ve oyunlarý; yepyeni bir oyun bulmuþçasýna...

Menfaatlerde at koþturup, dostluklarda cirit de atmamalýyýz artýk, ustaca olsa bile... Dava büyük!.. Saygý gösterip, zincirlerle baðlanmalýyýz birbirimize.. Her dakika bir halka olmalý bu mukaddes zincirde.

Özgürlükler mi kýsýtlandý? Varsýn olsun.. dedim ya, davamýz çok büyük!..

Yýllar sonra geriye dönüp baktýðýmýzda ayný mesafede bulmalýyýz birbirimizi, týpký baþlangýçtaki gibi... Uzaklaþmamalýyýz birbirimizden. Hazan yelleri esmemeli mutluluklarýmýz arasýnda. Gönlümüzdeki ümit kuþlarý göçmemeli, unutmalý artýk göçmeleri mevsimler ötesine...

Dün ve bugün arasýna sýkýþtýracaðýmýz uzun ince yolda, insanlýðýmýzý ve sevgimizi asla unutmamak üzere yola koyulmalý, mutluluk sellerine kapýlmalý kalbimizin derinliklerinde açan tomurcuklar..