Ben bu gece uyumam, yatak diken döþeli
Yangýnlarýn içinde, bir yaralý çocuðum.
Bir yanýmda yaralý anam döver baðrýný
Dudaklarý su bilmez oðlu þehit düþeli
Açtýðým kapýlarýn her birinden kan akar
Huzuruma küskünüm, uykularým can yakar.

Ben bu gece uyumam, baþýma daðlar indi
Ebrehe’nin tanklarý zulüm saçar dünyaya
El kadar huzurumu, saçýp savurdum þimdi
Ebabiller nerede, hangi inde uykuda
Bana diken yataklar, onlara huzur verir
Bilmem ne zaman Mevla, emir verip gönderir.

Ben bu gece uyumam, sevgilim bittim burda
Hayallerim kan rengi, umudum yanýk kokar
Düþüncemde yoksun sen, yerini o kýz aldý
Þarapnel yarasýyla, o kýz yanar gönlümde
Kör olasý gözlerim, baþka nereye bakar
O kýz çeþme baþýnda, eteðinden kan yýkar

Ben bu gece uyumam, ne gözler var uykusuz
Yavrusuna sarýlmýþ, korku dolu yürekler
Aðrýsýna aðlayýp, bu gece yanacaðým
Acýya susuz kalbim, bu gam derdi tetikler
Öldürün ben öleyim, her çocuðun yerine
Zerre korku düþmesin, kan dolu gözlerine

Ben bu gece uyumam, ilk defa adam gibi
Bir gece yaþayarak, kan inecek gözümden.
Bana deðecek kurþun, beni vuracak tanklar
Dualarým yaðacak, ehli küfrün üstüne
Önümde peygamberim, meleklerde bayraklar.
Aczimi haykýrýrken, yüreðim korku saklar
Kalkýn ayaða yeter, ey inanmýþ korkaklar.