Yarým kalan bir gündüz düþü ile gece yalnýzlýðýnýn hüzünlü
öyküsünü yazmaya baþlamýþ, bir düþ, bir yalnýzlýk
þarkýsýný söyleyen küçük kadýn. Yaþamaya baþlamýþ. Gece karanlýðýnda
kendini kaybeden gündüz düþ, gün ýþýðýnýn tüm aydýnlýðýnda acýlarýn
kolgezdiði bir oyun parkýnda gece yalnýzlýðýný görmüþ. Gündüz
kendisini ilk defa tanýmlayabilmiþ gecede, yalnýzlýk iþe ilk defa düþü
gördüðünde kendi yalnýzlýðýndan uzaklaþabileceðini anlamýþ. Gündüz, gece,
düþ, yalnýzlýk. Önceleri çok karýþýk gelen bu karþilaþmayý, karýþýk oyunlar
zevklidir oyunuyla, yeni bir aþk oyununa çevirmiþler. Gündüz ve gecenin
aþký bir tutkuya dönüþmüþ. Gece gündüzü, gündüz geceyi takip etmiþ hep. Düþ, kendi yalnýzlýðýndan kaçan yalnýzlýktan korkmuþ. Yalnýzlýk düþ ile
olan aþkýnýn düþünü kurmuþ. Karmaþýk olan zevklidir oyunu, karmaþýk olan
acýdýr oyununa dönüþmüþ. Gündüzle gece asýrlardýr süren tutkulu aþklarýna,
düþ ile yalnýzlýk korkuyla çevrili kaçýp kovalamalarýna raðmen bir türlü
birleþememiþler. Karmaþýk oyunlar acýdýr oyununda gündüz düþünü, gece ise
yalnýzlýðýný kaybetmiþ. Hala o oyun parkýnda, gündüz yalnýzlýðý, gece ise
düþünü arar dururmuþ....