Acýlarýn hançeridir böðrümde gördüðün ýþýltý. Yok saymýþým sevdayý ! her döktüðüm gözyaþýnda. Savunmasýzlýðýmýn mavi çocuðudur bahçemdeki filiz. Þakaklarýma ektiðin beyaz güllerin hatýrýna, dikenlerini avuçladýðým ! kanýma bulaþmýþ. titrek dalgalý mum ýþýðýdýr gözlerimdeki deniz.

Yokluðunun zaman dilimlerini ekmek diye paylaþmýþým. Ýçimdeki çocuða emzirmiþim dudaklarýndaki iksiri. Gövdemden düþen her kuru dal parçasýnda öksüz, bitap ve kayboluþa yüz tutmuþ bir ten sancýsý. Ýrkilmiþ rüyalarýmýn kaçaðý siluetin / yalnýz / kimsesiz !
bir yerlerde yazýlmýþ bu baht / senden benden habersiz.

Islak bir þehirdeyim / ayaklarým silik izlerini arýyor. Gök yarýlmýþ / gök patlamýþ içim içimden geçiyor. Yaðmurlarýn þefkatli kollarýnda bulutlar aðlýyor. Üzerime senden kopan bir damla düþüyor. Sensizlikle sessizce seni anlatýyor yapraklardan gelen ses. Cemrelerin firari çocuðuyum, nefes alamýyorum ! nefes..

Ellerin midir ! parmak uçlarýmda gezinen bu rüzgar. Teninden kopan ateþ midir ayalarýmdaki har!! Tüylerimi diken diken eden ayaz hasretlik , göklerde yankýlanan avaz avaz þimþek sesin
yýldýrým düþüþlerde yakacak beni biliyorum. Yok saydýðým sevdadasýn / düþ hadi ! seni seviyorum ..

Asiliðime tetikli namlu ! bir kýzýl gün doðurmadan þakaðýmda. Gözlerimde bitmez tükenmez öfkenin esareti ! bir bombanýn fitilini ateþlemeden daha dilimde. Bedenime çökmüþ intihar sarhoþluðumla, bozuk vanalý þadýrvana dönmüþ gözlerim.

Kahpe mayýnlarýn azizliðidir dizlerimdeki çökme isteði. Oysa tüfeðimin namusuna eþ tuttuðum sevdamla, karavana geçmiþimi, asaletine boynumu kýl yaptýðým kumral saçaklarýnda caným asýlý saçlarýna dayadým ! ihtilallerin göbeðinde büyümüþ infialdir diðer adým. Biraz cesaret ! ecelimle ölecek kadar günahkar deðilim.

Þimdi beyaz bir mevsime sýrnaþýrken düþlerim, kirpiklerime çökmüþ kristal damlalarda parmaklarýn. Güneþin turuncu þefkati yaslanýyor retinama. Kýrmýzý ! olmadýðýn zamanlarda konuþtuðum aynalarda gerçek yüz. Þecereme yama yaptýðým hýrs / iltihaba yüz tutmuþ yaramý örter. Biraz cesaret ! gözyaþýyla neme doymuþ beden denen lanet krater.

Kevgir delikleri kadar kurþunlanmýþ bir yürek taþýyorum. Þavkýma tünemiþ yedi çizgi, çocuklarýn yüzündeki kederdir. Her mayýs sabahý diþlerimin gýcýrdamasý ve kavgaya soyunmam, mavi patiskalarýyla yeni bir sancýyý doðuran güneþi ! bacak arasýna kýstýrmýþ ufkun ardýný hayal eden, düþen, ezilen ! sömürünün koynunda büyümüþ iþçilerden utancýmdandýr.

Bir zamanlar özgürlüðün gönderinde dalgalanan kaným, þimdi soysuzluðunu maviye boyamýþ emperyal düþlerle ! yýldýzlarla çevrili geometrik delikten bir bilinmeze yolcu. Ki ben ceddime verdiðim sözü iki dakikalýk zevkin bacak arasýnda unutmuþken, tarihin insanýma yaþattýðý rezil travmalarýn ! amalýðýma kök salmýþ sancýsý, gözlerimde kudurmuþ hýrsýn dalgalarýyla, yine kirpiklerimi dövüyor.

Bir bütün halinde eriyen, vitrinlerde görücüye çýkmýþ insanlýk ! ihtirasý dudak kývrýmlarýnda titreyen kadýn haliyle, uçkuruna onurunu anahtar yapmýþ zevkin kapýsýndan sýrýtýrken, hücrelerine satýlmýþlýðýn mikrobu bulaþmýþ beyinlerin ! iki ayaklý resimciklere dönüþtürdüðü bedenleri, maddesel im’in kalem ucuna asmýþ, düþünen, gören, anlayan her fikri balçýkla sývamýþtýr.

Biz sevdayý, çýplak dal uçlarýnda tomurcuk ! yeþile ve meyveye gebe yeni bir bahara emanet etmiþken, kuzey yamaçlarýmýza serilen mevsim þaþkýnlýðý ayaz, buzdan parmaklarýyla dokunuyor papatya gülüþlere. Ölüyor, toprak þefkatini kollarýmýza taþýyan masum yanýmýzýn çocuðu. Filesine kurþun sýkýlan baba gibi çöküyoruz / aðlamak anne gerçeði!

Emperyalist fýtratýn onursuz çaðasý olamam. Bedenimi örten bu etten ruba, asil bir rahmin suyunu mas etmiþ ! sinene deðen omurga sana olan sevdamý hapsetmiþtir. Ýpinden kurtulmuþ bir uçurtma özgürlüðü sunamasam da gözlerine, ayva tüyü çillerin, bir dað kadar maðrur ser için verdiðim savaþýn ! yangýn artýðý külleriyle gelebilirim .!. bakýþlarýndaki mercanköþküne.

Abrasý insaným, umudu sen, heyecaný çocuk bir can taþýyorum ! davamýn þarjöründe kalan son kurþunla düzene yenik / sevdana dik ! cýlýz bedenime yüklenmiþ bin kat veballe, bir deri bir kemik ! parmaklarýna tutunabilmenin son gayreti ! yönüm sana dönük..

Ya vur beni / ya da çek git!


Levent Saral