Artemis söz verdi ben ezeli avcýyým
namusun ve döllerin bereketini koruyacaðým
Artemisi Demeterin tarlasýnda basmýþlardý bir çobanla
iftira dediler
ayaða kalktý halk
Zeus gür sesiyle susun dedi
oturun çalýþmayýn artýk
Hera hala kýzgýndý
kocasýnýn çapkýnlýklarýný bir an unutmuþtu
evlenin dedi
kutsayýn kendinizi
tavuskuþunu okþuyordu elleriyle
tanrýda olsa her kadýn gibi
analýk yazgýsýdýr dedi demek ki Artemisin
Zeus korkuyordu
yoksa korkusuzmu sanmýþtýnýz tanrýlarýn tanrýsýný
Merienin adýný duymasý yeterdi zeusa
kartalý yýldýrýmla tanýþtýrdýlar
yanýk küllerini görünce zeus kartalýn
zaten biliyordum dedi içinden
Merie dedi sen kadersin beni yenebilen tek güç
seninle þimdi uðraþamam
döllerim tükenirken
ve Hadesin topraðýna yakýnlaþýrken
Poseidon seçimini çoktan yapmýþtý
Poseidon sessiz kaldý
yine denizlerine daldý
Nereidler yutkunuyorlardý
zaten kaderimiz demiþlerdi
balýk yada insan
deniz kelebeði
deniz kýzý
ne farkederdi ki
Artemisin yazgýsýndan sonra