(I) .....yaðmur öncesi

ne kýþ ne de kýyamet
boþuna titriyor cama düþen buðu
bin nehir gücünde iken kollarýn duruþu
düþün, alev almazsa için, ürperiþ deðil biçimsiz dikiliþim
resmen cinayet

düþtüm önce gözünün aynasýna
irisinin açýlýp kapanan penceresinden geçtim
örtüldüðünde gözkapaklarýn
bir aydýnlýk ki, içinde piþtim
oysa ne söylesem dil sürçtüm

karakaþlým....
duruþuna hafif lirik takýlaný gömmezsem,
ciðerime düþsün ilhamýn son çýkýþý
tam orta yerine yarýsý görünen mýzrak
yazým kadar kara kanýma bulansýn ak gömleðin alt tarafý, razýyým


(II) ...... yaðmur zamaný


þehvetinde terler konaklamýþ yalnýzlýðýn
sanki han, sanki hamam baþaðrým
kokunu alýp getiriyorken tahtakurularýnýn sesi
aþ aranan itler gibi boþ sokaklarýnda þehrin,yoðunlaþtýkça sahipsizliðim
dönüp dolaþýp geldiðim sebebi bâkir oturaktý ellerin
ne güller gül
ne de bülbül bahtiyâr mevsimden
ne þafak istekli açmaya düðmeleri
altýna edecek gece
yine de direniyor bitmemeye
yatak dolusu saçlarýn huylandýrmadan göðsü

karakaþlým...
ya þimdi gök gürlerse
omuz resimleri çizerdin heceye
uykun kaçardý bohçasýnda rüzgar
diz figürleri icat ederdin
gece lambanýn ondan bundan peydahladýðý gölgeye
serserpe

(III) .......... toprak kokusu


artýsý, eksisi, irisi, ufaðý
yedeði, gerçeði
gelmiþi, geçmiþi, salonu, mutfaðý
hepsini fýrlattým bir kenara
bir aný ayakucuma yapýþtý
bir aný saðdaki duvara
resminde ne çok yakýþtý
tavan altýndan düþtü de bedenin
kaburgalarým omurgana karýþtý

karakaþlým...
dün gibi karþýma çýkýþýn
anlamýný yitirmiþ bir cümleyi okur gibi
paha biçilmez halýyý dokur gibi bakýþýn
açtýn kollarýný
sen benim **tospam oldun o an
ben senin kabuðun.........
......
.........
............
**Tospa, tospaða anlamýndadýr. Ancak þiir içinde yöresel kullanýmýyla kullanmayý tercih ettim.


(otuzuncu harf edebiyat ve düþünce dergisi 3.sayý)
bigAli (7 mayýs 2006)

Ali Aydoðdu