Suya yazýlmýþ bir sevdanýn, vuslata gebe kalmýþ umudun ölümsüz satýrlarýný yazýyorum yýldýzlarýn gözbebeklerine. Mürekkebini yüreðimizin sevda kokan çaðlayanlarýndan alan bu aþký yazýyorum Melek’lerin ýslak kirpiklerine. Arsýz dikenleri ayaklarýmýzla ezip vuslat yolculuðundaki pamuksu düþlerimi anlatýyorum bizi dinleyenlere. Seni ve ölümsüz sevdamý suya yazýyorum çünkü sevdamýz su gibi berrak, su gibi saf ve güneþ gibi sýcak. Aldýðýmýz her nefes umuda ve mutluluða sunulmuþ adaktý. Kazanan biz olmalýydýk çünkü beyazý giyindik sevdanýn. Aþkýn yüce duygularýnda nefes aldýk ve suyun duruluðundan güç alarak yalnýzlýðýn üzerine delicesine yürüdük.

Hatýrlýyor musun bu sevda yolculuðunda nice uçurumlarý aþtýk seninle? Karanlýk ve puslu yollardaki arsýz ayazlarý ezerek nice kaldýrýmlarý aþýndýrdýk. Üþüdük mevsimlerin sýcakla olan dansýnda. Üþüdük çünkü sevdamýzýn yollarýnda umutlarýmýz kaç kez esir alýndý. Kaç kez yüreklerimiz hain sorgularda acýlara gebe kaldý. Ama pes etmedik ve yenilmedik. Sevdamýzý içimizdeki kelimelere saklayýp umuda gülümsedik. Ayaküstü yaþanan sevdalardan deðildik biz. Küçük ve aðrýsýz pusulara diz çökecek kadar, elleri kanlý cellâdýn topal dizine boynumuzu bükecek kadar kýrýlgan deðildi bizim sevdamýz. Acýya inat, yokluða inat büyüyen bir aþk hikâyesiydi bizimkisi. Gecenin güneþe beslediði ve ateþin suya içten içe gizlediði sevgi gibi imkânsýz heves deðildi birbirimize duyduðumuz aþk. Altý çizili kelimelerin anlatmakta aciz kaldýðý bir duygu saðanaðýydý hislerimiz. Birbirimizi uzaklardan görsek, avuç içlerimiz sebepsizce terlemeye baþlar, dilimizdeki kelimelere sevdanýn prangalarý vurulurdu. Tek bir söz etmeden saatlerce gözlerimizin içinde Cenneti solurduk. Utangaçlýðýn bu kadar güzel yakýþtýðý yanaklarýmýza kelebeklerin ince sevdalarý dokurduk..

Pusulara kafa tutup yalnýzlýða karþý süngüsüz savaþtýk. Süngüsüz savaþtýk çünkü bembeyaz sevdaya kan ve isyan yakýþmazdý. Aþktan öte ,yüreðimizden öte silahýmýz yoktu. Mermisi çicek olan bir silahýn peþinde nice engellere göðsümüzü siper ettik seninle. Karanlýklara inat hep mayasýz geceleri aþýndýrdýk kýrgýn kaldýrým taþlarýný ayak uçlarýmýzla ezerek. Oysa ayaklarýmýz çýplaktý. Pamuksu bir yolculuðun peþinde sürüklenirken nerden bilebilirdik ki yollarýmýzda çicek diye suskun dikenlerin ekildiðini, nerden bilebilirdik ki gecelerimize yýldýzlarýn yerine karanlýklarýn serildiðini ? Kanasa da ayaklarýmýz, vuslatý tuz diye kanayan yaramýza sürüp umut kokan sevdamýza yürüdük. Pusular kurulsa da yollarýmýza, aldýrmadan aþkýmýzý baharlarýn gülüþlerine ördük..

Nice uçurumlarý aþmýþken kan ter içinde kaldý yüreklerimiz. Ilýk meltemler aradýk sýrtýmýzdaki teri silmek için. Bulamadýk ama üzülmedik. Ilýk nefeslerimizi birbirimizin tenine sürüp karanfil kokan terimizi gülüþlerimizle sildik. Yalýnayak yürüdük býcaðýn üstünde. Yýldýzlarý saðýp gökyüzünden aydýnlýðýn içinde yýkandýk. Bu sevdaya yüreðimizi koyduk. Kirlenmemiþ köpüklerde yýkanmýþ ölümsüz sevdayý tüketmedik. Aksine tek nefeslik sevdamýza vuslatý ekleyip nice yanýk türküler ürettik bu pamuksu yolculukta.

Mavinin göðsüne su misali beyaz sevdamýzý yazmak için çýkmýþtýk yola. Ve söz vermiþtik Cennet kokulu vuslata.Yol üstündeki tek nefeslik molalarýmýzda, arsýz ayazlarda topraða boynunu çevirip umuda küsmüþ çicekleri güneþe çevirdik. Susuz kalmýþ çardak kuþlarýn dudaklarýna zemzemi deðdirip sevdamýzýn ak sütüyle emzirdik. Her þey gül gülistanlýk deðildi oysa. Her an nefesimizde hissediyorduk kanlý pusularý. Bir kapatsak gözlerimizi karanlýða; daraðaçlarýmýz hazýrdý oysa. Ve ikindi vakti ayrýlýklara kefensiz gömülmek için hazýrdý musalla taþýmýz. Onca acýya, onca ayrýlýða inat korkmadýk, sevdanýn korkuyla iþi olmazdý çünkü. Gerekirse bu yolda diklenen arsýz yangýnlara kafa tutacaktýk. Ve yumruklarýmýzý býçaðýn ucunda bileyip kaygýsýz fýrtýnanýn boðazýna dayacaktýk sevdamýzýn kararlýlýðýný. Olmadý mý göðsümüzü siper edecektik . Çünkü söz vermiþtik vuslata ulaþmaya. Kör kuyularda kalsak da umudun merdivenlerini birer birer çýkýp aydýnlýða çevirecektik yüzümüzü. Karakýþlarda sevdaya yenik baþlasak da kelebeðin sýrtýna vuslat diye motifleyeceðiz naif gülüþümüzü..

Sevda hamalý olduk bitmek bilmeyen yokuþlarda. Sýrtýmýza nice ayrýlýk çuvallarý yüklendi. Yýlmadýk, kýzmadýk. Sadece sustuk ve içimizden dualara sarýldýk. Ne zaman yükümüz kaburgalarýmýzý esecek olsa; aðýr yükümüzü rüzgar boynuna asacaktý ..Ýsyanlar büyütmedik dilimizin ucunda. Çýðlýklara bürünmüþ ateþten kelimelerimizi boþa harcamaktan sakýndýk. Dilimizden sürgün eyledik umutsuzluk kokan satýrlarý. Çünkü su kadar narin bir sevdaya isyan yakýþmazdý. Bir an çýðlýklarýmýz büyüse, dilimize gem vururduk. Çünkü bize aðlamak bize kalleþce isyan etmek deðil, savaþmak yakýþýrdý. Savaþ diyorum sevdayla kör ayrýlýðýn savaþýydý buydu. Vuslat yolculuðunda üzerimize gelen nice fýrtýnalarý yakmadýk mý ? Engin okyanuslara yüreðimizi yaslayýp bir avuç su damlasýna gül kokulu sevdamýzý yazmadýk mý ? Ilýk rüzgarla gelen sevinçlerimizi vuslatýn dudaklarýna kazýmadýk mý ?

Umuda ve mutluluða giden bu pamuksu yolculuðun sonunda sevdanýn ellerinden zemzemi içeceðiz. Avuçlarýmýzda karanlýklarý ezip gümüþ damlalarý serpeceðiz dolunaylý gecelere. Yetim çocuklarýn gülüþlerini ekeceðiz vuslat bahçelerine. Adlarýmýzý sonsuzluða býrakýp tek yürekte Cennetin güzelliklerini içimize çekeceðiz. Gülüþlerimizi acýya adak diye serip umuda ve sevdaya Anka’nýn kanadýnda delicesine gülümseyeceðiz. Karanlýklarý göðe gelin edip baharlardan kalma çicekleri kelebeðin yüreðine iþleyeceðiz. Ayrý bedenlerimizden feragat edip tek nefesimizle hayatýn ýlýk sularýnda gezineceðiz.Bize, bembeyaz bir sevdaya da ancak böyle güzellikler yakýþýr. Pes etmeden ve her þeye inat yüreðimizdeki umutla vuslatýmýzý bir gün güllerin dudaklardan içeceðiz…

29.06.2006 21.26

Ýsmail Sarýgene