Bizi biz yapan, diðer insanlardan ayýran bazý özelliklerimiz vardýr. Ýnsanlar çeþit çeþit. Kimi neþeli ve konuþkandýr. Kimi aðýrbaþlý, hani þimdi böylelerine cool diyorlar. Kimi çekingen ve utangaçtýr, Kimi ise heyecanlý ve atak. Bazý insanlar son derece sakin ve uysal iken bazý insanlar da her an patlamaya hazýr bomba gibi dolaþýr ortalýkta. Kimi çok konuþur, kimi iyi bir dinleyicidir. Kimi sanatkar ruhludur, kimi spora meraklý. Bazýsý klasik müzik dinler, bazýsý et yemez…

Sözün özü; Herbiri ayrý bir özellik taþýr insanoðlunun. Birini Tarif ederken; Duygusal, Hayalperest, Maceraperest, Cömert, Tutumlu, Sosyal, Mantýklý, Özverili, Bencil gibi ifadeler kullanýrýz.

Ýþin en zor yaný da insanýn kendini tarif etmesidir. Hani bazen öyle bir durumda kalýr insan.
Bir topluluk karþýsýnda kendini tanýtmak zorunda kalýr. Genelde þöyle baþlanýr söze ‘’ Adým þu, falan yer doðumluyum. Þu yaþtayým. Evliyim veya bekarým’’ der… Gerisi gelmez..

Bu kadarcýk söz, tanýtmaya yeter mi insaný? Öyle çok özellik, zevk, alýþkanlýk, hayat görüþü ve renk varken insanýn aklýna, kendini tanýtacaðý birkaç kelime bile gelmez..

Ben insanlarý renklere benzetirim. Kýrmýzý, Beyaz, Mavi, Yeþil, Sarý, Turuncu, Gri, Kahverengi, gibi renkler vardýr ya hani?.. Ýþte insanlar da öyle renk renktir bana gore.

Kýrmýzý bana heyecanlý, çoþkulu, maceraperest, gözüpek insanlarý çaðrýþtýrýr. Kafasýna koyduðunu yapan, biraz asi ruhlu. Yaptýðý herþeyi tutkuyla, aþkla yapan insanlar; Kýrmýzýdýr bana gore. Neþesi , öfkesi yoðun, Arzularý, istekleri sýnýrsýzdýr böyle insanlarýn. Dolu dizgin aþýk olup, sevdiðinin ayaklarýný yerden keserler. Vefada, cefada, sefada yani herþeyde alev alevdirler. Kýzgýnlýk ve nefretleri ise ‘’ Allah göstermesin’’ Denen türdendir. Ateþin rengi olan Kýrmýzý, iþte böyle coþkulu, tutkulu insanlarý hatýrlatýr bana.

Beyaz ise eðitim, kültür veya bilim alanýnda uðraþan insanlarý anýmsatýr. Bir de olgun, anlayýþlý, dostluklarý güvenilir ve sýrdaþ insanlar beyazdýr benim için. Tatlý bir masumiyeti, engin bir bilgeliði bulurum beyaz insanlarda. Eðitici ve öðreticidirler. Dingin ve huzurludurlar. Doðunca beyaz bir kundaða sararlar bebeði, gelinler bembeyaz gelinlik giyer, öleni beyaz kefenle gömerler. Doktorlar, hemþireler beyaz giyer. Öylesi özel ve güzel bir renktir beyaz

Mavi; sanatkar ruhlu insanlarýn rengidir benim için. Gökyüzü mavidir. Denizin derinliði mavidir. Ulaþýlmazlýðýn ya da ulaþýlmak istenen þeylerin rengidir mavi. Sanatkarlar da ulaþýlmaz gelir bana. Ressamlar, þairler, yazarlar, bestekarlar, heykeltraþlar, ozanlar hep Mavidir.

Yeþil ise doða tutkunu insanlarý çaðrýþtýrýr. Doðaya aþýk, doðal ve merhametli insanlar yeþildir.
Benim babam da yeþildi. Kendisi, Orman yüksek mühendisiydi ve tüm yaþamýný doðayý korumak için harcadý. Aðacýn yapraðý yeþildir, çimenler yeþildir. Deniz yeþildir, orman yeþildir. Ýnsana huzur verir yeþil ve doðanýn, doðallýðýn rengidir. Yeþil koruyucu ve kollayýcý insanlarýn rengidir.

Gri; Aðýrbaþlý, sorumluluk yüklenmekten hoþlanan, biraz da otoriter insanlarýn rengidir bana göre Bürokraside, Yönetimde Teþkilatlarda görev alýrlar. Bir de, hani baþýmýz sýkýþtýðýnda; Danýþmak, akýl sormak ihtiyacý hissettiðimiz insanlar gridir bana gore. Güvenilirdirler..

Sarý, þefkate, korumaya ihtiyacý olan insanlarý anýmsatýr . Yaþlýlar, sokak çocuklarý, kimsesizler, evsizler barksýzlar sarýdýr.. , Ýlgisiz sevgisiz kalmýþlarý hatýrlatýr bana sarý, bir de þefkate muhtaçlarý.
O yüzden kendi zayýflýklarýmýzý, zaafiyetlerimizi de sarý görürüm..

Bazen bir olay zayýf düþürür bizi. Bu biten bir aþk acýsý, bir kayýp veya bir haksýzlýk olabilir. Sonra zamanla yeniden kuvvetlenir güçleniriz. Ýþte sarý o zaman, turuncuya, yeþile hatta kýrmýzýya dönüþebiliriz.

Kendi ruhumdaki renklerin dünyasýnda geziyorum .Doðru mu yanlýþ mý bilmiyorum ama Turuncu, yani Portakal rengi hani Oranj da diyorlar ya. Ýþte bu renk çýlgýn, uçuk insanlarýn rengi bana gore. Yaþamý farklý algýlayan, uçlarda gezen, çoðunlukla içindeki çýlgýnlýðý, yaratýcýlýða dönüþtüren insanlar gelir aklýma.

Pembe hayalperestleri , Mor ise ruhsal dalgalanmalarý yüksek, biraz egzantrik, biraz da bencil insanlarý çaðrýþtýrýr.

Kahverengi ise, kalender, alçakgönüllü, anlayýþlý, yumuþak huylularý hatýrlatýr.

Renklerin nasýl açýktan koyuya tonlarý varsa, insan özelliklerinin de tonlarý, desenleri var mutlaka.

Hiç kimse tek renk deðil. Kiminde zemin kýrmýzý, üzerinde beyaz benekler, turuncu çizgiler, açýk yeþil puanlar var. Yani her insan birçok renkten oluþmuþ bir gökkuþaðý gibi.

Dikkat ettiyseniz, pek siyahtan bahsetmedim. Siyah, romantizmi anýmsattýðý kadar, biraz da karamsarlýðý çaðrýþtýrýyor bende. Doðada fazla kullanýlmayan ya da oldukça az kullanýlan bir renk siyah. Örtücü ve baskýn. Gece siyah, gece katran karasý derler ama bence koyu laciverttir.

Þöyle bir çýkýn doðaya, gelinciklerde kýrmýzýyý, papatyalarda beyazý sarýyý, kýrçiçeklerinde ise mor, oranj, yeþil gibi yüzlerce hareyi, deseni görürsünüz. Çimenler yemyeþil uzanýr, daðlar kahverengi görüntüsüyle haþmetli ve asildir. Gökyüzü beyaz bulutlarla süslüdür ve ulaþýlmaz maviye boyanmýþtýr. Yalnýzca, beyaz martýlarýn gözlerinde, minik karýncalarda görürsünüz siyahý.. Yani öylesine az.

Kendi resminizi çizmek de elinizde. Þayet bugüne kadarki renginizden memnun deðilseniz veya siyahý fazla kullandýysanýz, üzerine kýrmýzý benekler, turuncu puanlar, beyaz balonlar koyup yeniden renklendirin. Ama asla tek renk kalmayýn…

Mart 2002
Ýnci Fügen Yýlmaz