ÇÝÐDEM VE AKARSU
Eþyükseltilerin arasýnda daima bir dað olduðumu düþünmüþ ve bir gün ayný daðlardan aþaðýya doðru sekiz çizerek geldiðimi görmüþtüm.Tahmin etmiþ
tim hayatýmý bir akarsu kadar seyrek ve volkan kadar güçlü kalacaðýný...
Cýlýz bir kalbi yaþýyorsam ve onu dünyaya emanet ediyorsam bana borçlu olan çok hayat var.Beni günden güne seyrelten ve akarsularýma boyun eðen o kadar çok masal tattým ki dönüp arkama bile bakmama izin vermedi.En yüksek
lerden daha da fazlasýný düþün gökyüzünden aþaðýya damlayan biþeyler var o benim iki üç damla kalan son akarsu sýzýntýlarýmdý.
Yaðmur yaðmalý ve benim eþsiz renkteki çiðdemlerim gönlümde yeþer
meliydi.Ben verimli bir toprak olmayý o ise eþsiz bir çiðdem olmayý haketmiþti.
Cýlýz kalbime engin bir çaðlayan gibi doðan , özleme ve sadakata hayran olan çiðdemim benim son çaremdi.
Varlýðý boyunca o bana ben ise ona bakacaðým.Ben bir ýrmak olup taþýp
o ise yeþerdikçe daha da fazla renk saçacak.
Kurumaktan son anda kurtulan akarsuyun acizliðine bir çiçek yetiþmiþ güven aþýlamýþtý.Geriye kalan ise ummadýk anda toprakta biten ve inanan bir çiðdem çiçeði ve diðer tarafta ise çiðdem yaþadýkça daha da fazla taþmak iste
yecek olan bir akarsu kalmýþtý.