Aman!

Nasýl sýkýldým anlatamam.

Bu cývýk cývýk aþk hikayelerinden, yazdýðým gözü yaþlý kadýn tiplemelerinden, huysuz çocuk misali tepinmelerimden, çok bilmiþçi saçmalýklarýmdan, kendimde derin manalar arayan hallerimden.

Nasýl sýkýldým anlatamam.
Ben ve bana benzer kimselerden.

Derdimiz neyse?

Aman!

Ýyi ki bir aþýk olup kavuþamamýþlýðýmýz var yani. B.kunu çýkarýrcasýna anlatacaz da anlatacaz. Noluyosa anlatýnca? Heç!

Aman!

Ýyi ki hayatýn derinliklerine dair bir iki cümle söyleme kapasitemiz var. Artýk abart da dur!

Yok güneþ güzel yüzüne, gece derin hüznüme dair bir þeyler fýsýldýyormuþ da kulaðýma.

Ben bunlarý yazmadan edemiyormuþum.

Hava da iðrenç bir bulanýklýk var bu birkaç gündür. Zaten kafam atýk, iyice kaçtý keyfim.

Tek derdim kendim!
…
Hadi diyelim memleket sorunlarý ve insan denklemleri üzerine yazýlar yazacaðým. Yazmak da bir sorun yok – yani yazarýz icabýnda- zeki ve entelektüel ayrýcana da bir okadar bilgili – görgülü insanlardanýz da.
Dýþardan bakýnca
-ahkam kesmek nedir anne?
-Aha iþte budur kýzým, dedirten bir þey bu!

Hoþ deðil cidden!

Böyle burnum havada- kimseyi ve dahi kendimi beðenmeksizin yazýnca- þimdi olduðu gibi, bir mide bulantýsý, bir gýcýklýk yayýyorum sanki etrafa.

Büyük cümlelerin altýnda püre edilmiþ kalitesiz bir sebze gibi hissediyorum kendimi. Hormonlu olmasý muhtemel. Diðerlerinden daha ucuz ve bol olan türden bir sebze. Saðlýða zarar bir yan var sanki bende. Benim gibilerde.

Açýp, büyük adam cümlelerini ne zaman okusam, aðzýmda bu ekþi tat. Ne yapýyorsun dedirtiyor? Bu anlamsýz çabam ve egom üstüne bir uyarý sistemi devreye giriyor. Sýkýlýyorum.

Bilmem anlatabildim mi?

09.06.2006