Yol, y oldu ikiye ayrýldý, yalnýzlýðýn baþýný çekercesine yola yaðdý. Yola herkesten önce çýkarken, yoksul bir adam geçti pencereden. Yine yalnýzdý, yine cümleler, yine yalnýz cümleler. Yürürken yorulmuþtum, yoruldukça yürüdüm. Yýkýla yýkýla geçiyorum yýkýlmýþ bir medeniyetin içinden. Yiten bir yazgýyý yaþar gibi yürür gibi yiter gibi yürüyorum: Yolun yol yolcunun yolcu olmadýðý yere yolcunun yolu bilmediði yolun yolculuk bilmediði yere. Yaðmur bastýrýyor gözlerime, yaralanmýþ bir akýl yüzüyor yerde, yele yaðýyor yeminleri, yekte yenilenmeyen yitiriþleri. “Y” nin acýsýdýr bu hakikat, yanan yüküdür sýrtýndaki, yandýkça yaþayan. Yarým kalmýþ bir aþkýn ortasýnda yýðýlýyorum yollara. Yürüyor muyum, yürümüyor muyum, yürüyor muyum; yetiniyorum. Yanýný yeðliyorum, yani yanýn, senin en yeliz yerin. Yanýn, yalnýzlýðýn çünkü senin. Yokoluþun bittiði yerin, yanýn yangýnýn yandýðý yerin. Yalanlarýn, yaþam bulamadýðý en saf, en geçiþsiz, yazgý gibi yazgýya dönüþen yerin.
Yürüyorum belki, ya da daha da çok yürüyeceðim yine. Y nin yazgýsý iþte, kollarý ikiye ayrýldýðýnda yolun yürek tadýnda bir yanýlsama gibi yücelecek ya da yalanlanacaðým. Yürüyorum belki, belki daha da yürüyeceðim. Yüksek bir ebedi yataðý yüklenip de sýrtýma yatmak için kendime yerle yeksan, yýlgýn, yorgun bir yarýk yaracaðým. Yuman gözünü toprak, yetecektir yanýna yamak. Yürüyorum belki, ya da daha çok yürüyeceðim. Yolun y olup ikiye ayrýldýðý yerlere de geleceðim. Yola çýkamadan belki, yorgun bir yaþlý yanýmda, yaþlý bir yorgun yanýmda, yaslanmýþým sýrtýmdaki taþýnmayan kayaya. Yaya yollarým yayýldý yangýnlara. Yanarak yürümeli yolda, yürüyerek yanmalý, yanan yol olmalý bir de yürek yankýsý. Yaslandým taþýnmayan kayaya. Yenik bir yaðmur kýyýlarda, yaðmurlu dalgalar, yanan yollara yaðýyor. Yürüyorum. Yaslandým taþýnamayan kayaya. Yürüyordum belki belki daha da yürüyeceðim. Y nin yalnýz yaþayan, yenilgiye yanan yüksek yazgýsýnýn yüreðinde yatan, yalandan yakýnan yalnýzlýðýnýn yazgýsýdýr bu. Ya yalnýzsýndýr ya yüksekte, ya yukarýdasýn ya yerde, ya yüzersin ya da yürürsün, ya yenisindir ya da yýpranmýþ, ya yazýsýndýr ya da yürek, ya yaratýlan ya da yaratan !
Yükseliyor yani yelim. Yürüyorum belki, yürüyorum yok oluyor ayak izlerim... Yok bile, olamýyor ayak izlerim. Yolun ikiye yanýldýðý yönde, yola asla çýkamamýþ bir kervan yaþlanýyor önümde. Yazýk ki yere hiç inmemiþ bir yaðmur kanatlýsý yükseliyor yerden. Yürüyor, yürüyor, yürüdüðümü yazýyorum, yolun y olduðu yere. Yalnýzlýk yalnýzlýk deðildir, yalnýzlýk y dir diye. Yazýk ki, yolu bulamamýþ bir yolcuyu kaldýrýyorum yerden. Yaþlý bir adam geçti pencereden.