dar sokaðýn
bir baþýnda sen
bir baþýnda ben
filizleri kýrýlmýþ yüreklerimizin
adýmlarý ürkek



gittikçe yaklaþan mesafede
sýnýrlý vuslatýn ayak sesleri
duyumsadýðýmýz
ve el ele yürüyemeyecek kadar
yakýn utanç duvarlarý bir birine
yine de geliyorsun
ve gel diyorsun

sahi
bir nefes kadar yakýnlaþýnca
yol bitmeyecek mi

biliyorsun
geldiðim yöne dönüþ yok
senin geldiðin yönse
yaþanmýþlýklarýn sislerinde
boðulmalara gebe

desen ki
bir güneþ gibi doðdun geleceðime
ve silersin sisi göðümden
aydýnlanýr yarýnlar
bir desen
bir ses verse kimliðin

oracýkta aðlarým sevinçten
büyür tüm yediverenler
gözyaþlarýmla

bir papatya tarlasýna uzanýrýz
ve her seviþme sonrasý
bir gökkuþaðý sarar tenini
tüm renkleri yudumlar
siyah beyaz geçmiþin


dünlerde kalýr
kelimelerin daðýlmýþlýðý
en güzel cümleyi kurar
dilsiz hayatýn geleceðine


bulutlansa da bazen
þehrimizin üzeri
ardýndan yaðacak yaðmuru bekleriz
unuttuðumuz
kuruttuðumuz
solmaya yüz tutan gençliðimize

ne dersin
her þeye raðmen
damla, damla yudumlayalým mý aþký
gelincik ömrü kadar da olsa zaman.


07/Haziran/2006
03:41