ne istiyordun?
neredesin?
ne yapmaktasýn?
karar vermek hep zordu anlatmamýþ mýydým?
yaralýydýn
suskundun
korkuyordun
kendinden korktuðun kadar þimdi neden korkabiliyorsun?
donuk bakma yüzüme
sen bilmeseydin, ben nasýl bilebilirdim?
oysa gözlerin nasýl parlýyor bak
ruhsuz olan bakýþlarýn
sevmeye bu kadar takýlmazdýn
sevildiðini anlasaydýn
bak yüzüne nasýl çirkinleþtin aðlayýnca
gözlerin hep güzel ama ne olur aðlama
yoruldum seni çok önemsemekten
sana gecelerce hayattan söz etmekten
hep birþeyler sordun
fikrimi önemsedin
ama yine de kendi bildiðinden þaþmadýn
nedense dinlemedin
evet
biliyorum en çok bana güvendiðini
hep yanýndaydým çünkü
bir an olsun kendine kal istemedim
kýzdýn haykýrdýn git diye
inadýna gitmedim, kýrýlýrdýn gitseydim
seni senden kabul et hep daha çok bildim
her adýmýný,
her isteðini ve neden istediðini
...
birçok kararýmýz oldu
neler düþündük
neleri layýk gördük
deðil mi?

Küçüðüm,
benim dilimsin,
gözümsün
kýrýlmaktan korkma
bilirim gerçekten güçlüsün
düþünme en yalnýz kaldýðýnda ne kadar yalnýzdýn
boþ yangýnlar ardýnda nasýl dimdik kaldýn

güldürme beni
hadi ama
kimi sever yüreðin?
benim kadar dinler mi istediðin
ve o kadar benzer mi
oluþturduðun mükemmelliðin?

ruhundum,

yüreðinim,

belki en büyük sýrrýn oldum
binlerce sýrdý bana yorulmadan anlattýðýn
ya da sýrdý sana tüm adanmýþlýðým

düþünme bunlarý yazarken boþ kaðýtlara
aklýn emin ol baþýnda
ve boþver inanýlmazlýðýmý
kimse anlamasýn
merak etmesinler maskenin arkasýný
kimseye anlatma yalancý yalnýzlýðýný
sýr oluþumdan öteye gitmesin
hatta gerçekliðim
ve benden vazgeç
sakýn O'ndan geçme sevdiðim...